Ancient Greek-English Dictionary Language

γενεᾱλογέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: γενεᾱλογέω

Structure: γενεᾱλογέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from genea/logos

Sense

  1. to trace ancestry, make a pedigree

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γενεᾱλόγω γενεᾱλόγεις γενεᾱλόγει
Dual γενεᾱλόγειτον γενεᾱλόγειτον
Plural γενεᾱλόγουμεν γενεᾱλόγειτε γενεᾱλόγουσιν*
SubjunctiveSingular γενεᾱλόγω γενεᾱλόγῃς γενεᾱλόγῃ
Dual γενεᾱλόγητον γενεᾱλόγητον
Plural γενεᾱλόγωμεν γενεᾱλόγητε γενεᾱλόγωσιν*
OptativeSingular γενεᾱλόγοιμι γενεᾱλόγοις γενεᾱλόγοι
Dual γενεᾱλόγοιτον γενεᾱλογοίτην
Plural γενεᾱλόγοιμεν γενεᾱλόγοιτε γενεᾱλόγοιεν
ImperativeSingular γενεᾱλο͂γει γενεᾱλογεῖτω
Dual γενεᾱλόγειτον γενεᾱλογεῖτων
Plural γενεᾱλόγειτε γενεᾱλογοῦντων, γενεᾱλογεῖτωσαν
Infinitive γενεᾱλόγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
γενεᾱλογων γενεᾱλογουντος γενεᾱλογουσα γενεᾱλογουσης γενεᾱλογουν γενεᾱλογουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γενεᾱλόγουμαι γενεᾱλόγει, γενεᾱλόγῃ γενεᾱλόγειται
Dual γενεᾱλόγεισθον γενεᾱλόγεισθον
Plural γενεᾱλογοῦμεθα γενεᾱλόγεισθε γενεᾱλόγουνται
SubjunctiveSingular γενεᾱλόγωμαι γενεᾱλόγῃ γενεᾱλόγηται
Dual γενεᾱλόγησθον γενεᾱλόγησθον
Plural γενεᾱλογώμεθα γενεᾱλόγησθε γενεᾱλόγωνται
OptativeSingular γενεᾱλογοίμην γενεᾱλόγοιο γενεᾱλόγοιτο
Dual γενεᾱλόγοισθον γενεᾱλογοίσθην
Plural γενεᾱλογοίμεθα γενεᾱλόγοισθε γενεᾱλόγοιντο
ImperativeSingular γενεᾱλόγου γενεᾱλογεῖσθω
Dual γενεᾱλόγεισθον γενεᾱλογεῖσθων
Plural γενεᾱλόγεισθε γενεᾱλογεῖσθων, γενεᾱλογεῖσθωσαν
Infinitive γενεᾱλόγεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
γενεᾱλογουμενος γενεᾱλογουμενου γενεᾱλογουμενη γενεᾱλογουμενης γενεᾱλογουμενον γενεᾱλογουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔπειτα δὲ κἀκεῖνὸ σε ἀξιῶ ἐννοεῖν καὶ μεμνῆσθαι, ὅτι μοι νῦν οὐ πᾶσαν ὄρχησιν πρόκειται γενεαλογεῖν, οὐδὲ τοῦτον τὸν σκοπὸν ὑπεστησάμην τῷ λόγῳ, ὀρχήσεων ὀνόματα καταριθμήσασθαι, πλὴν ὅσων ἐν ἀρχῇ ὀλίγων ἐπεμνήσθην τὰσ γενικωτέρασ αὐτῶν προχειρισάμενοσ· (Lucian, De saltatione, (no name) 34:1)
  • δεῖ τοίνυν μηδ’ ἐν τῷ παρόντι καινοτομεῖν μηδὲν μηδὲ παρὰ τὰ πάτρια νόμον καθιστάναι, φυλοκρινεῖν τὰ ἀναθήματα καὶ γενεαλογεῖν τὰ πεμπόμενα, ὅθεν καὶ ἀφ’ ὅτου καὶ ὁποῖα, δεξαμένουσ δὲ ἀπραγμόνωσ ἀνατιθέναι ὑπηρετοῦντασ ἀμφοῖν, καὶ τῷ θεῷ καὶ τοῖσ εὐσεβέσι. (Lucian, Phalaris, book 2 9:3)
  • τὸ<ν> μὲν <γὰρ> ἄλλουσ τινὰσ ἀνθρώπουσ ἐγκωμιάζοντα, οἳ πολλαχόθεν εἰσ μίαν πόλιν συνεληλυθότεσ οἰκοῦσι γένοσ ἴδιον ἕκαστοσ συνεισενεγκάμενοσ, τοῦτον μὲν δεῖ κατ’ ἄνδρα γενεαλογεῖν ἕκαστον· (Hyperides, Speeches, <[E)pita/fios]> 7:2)
  • καί ποτε προαγαγεῖν βουληθεὶσ αὐτοὺσ περὶ τῶν ἀρχαίων εἰσ λόγουσ, τῶν τῇδε τὰ ἀρχαιότατα λέγειν ἐπιχειρεῖν, περὶ Φορωνέωσ τε τοῦ πρώτου λεχθέντοσ καὶ Νιόβησ, καὶ μετὰ τὸν κατακλυσμὸν αὖ περὶ Δευκαλίωνοσ καὶ Πύρρασ ὡσ διεγένοντο μυθολογεῖν, καὶ τοὺσ ἐξ αὐτῶν γενεαλογεῖν, καὶ τὰ τῶν ἐτῶν ὅσα ἦν οἷσ ἔλεγεν πειρᾶσθαι διαμνημονεύων τοὺσ χρόνουσ ἀριθμεῖν· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 32:2)
  • οὐ γὰρ ἄλλη ἀρχὴ φιλοσοφίασ ἢ αὕτη, καὶ ἐοίκεν ὁ τὴν Ἶριν Θαύμαντοσ ἔκγονον φήσασ οὐ κακῶσ γενεαλογεῖν. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 84:3)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION