Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

φονοκτόνος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: φονοκτόνος φονοκτόνος φονοκτόνον

Structure: φονοκτον (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. murdering, slaughtering

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative φονοκτόνος φονοκτόνον
Genitive φονοκτόνου φονοκτόνου
Dative φονοκτόνῳ φονοκτόνῳ
Accusative φονοκτόνον φονοκτόνον
Vocative φονοκτόνε φονοκτόνον
DualN/A/V φονοκτόνω φονοκτόνω
G/D φονοκτόνοιν φονοκτόνοιν
PluralNominative φονοκτόνοι φονοκτόνα
Genitive φονοκτόνων φονοκτόνων
Dative φονοκτόνοις φονοκτόνοις
Accusative φονοκτόνους φονοκτόνα
Vocative φονοκτόνοι φονοκτόνα
Positive Comparative Superlative
Adjective φονοκτόνος φονοκτόνου φονοκτονώτερος φονοκτονωτέρου φονοκτονώτατος φονοκτονωτάτου
Adverb φονοκτόνως φονοκτονώτερον φονοκτονώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. murdering

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION