Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐπαραίτητος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐπαραίτητος εὐπαραίτητον

Structure: εὐπαραιτητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: paraite/omai

Sense

  1. placable

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative εὐπαραίτητος εὐπαραίτητον
Genitive εὐπαραιτήτου εὐπαραιτήτου
Dative εὐπαραιτήτῳ εὐπαραιτήτῳ
Accusative εὐπαραίτητον εὐπαραίτητον
Vocative εὐπαραίτητε εὐπαραίτητον
DualN/A/V εὐπαραιτήτω εὐπαραιτήτω
G/D εὐπαραιτήτοιν εὐπαραιτήτοιν
PluralNominative εὐπαραίτητοι εὐπαραίτητα
Genitive εὐπαραιτήτων εὐπαραιτήτων
Dative εὐπαραιτήτοις εὐπαραιτήτοις
Accusative εὐπαραιτήτους εὐπαραίτητα
Vocative εὐπαραίτητοι εὐπαραίτητα
Positive Comparative Superlative
Adjective εὐπαραίτητος εὐπαραιτήτου εὐπαραιτητότερος εὐπαραιτητοτέρου εὐπαραιτητότατος εὐπαραιτητοτάτου
Adverb εὐπαραιτήτως εὐπαραιτητότερον εὐπαραιτητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὧν ἐπίδειξίσ ἐστιν οὐχ ἡ πρὸσ φίλουσ καὶ χρηστοὺσ μετριότησ, ἀλλ’ εἴ τισ ἀδικούμενοσ εὐπαραίτητοσ εἰή καὶ πρᾷοσ τοῖσ ἁμαρτάνουσι· (Plutarch, Dion, chapter 47 2:3)
  • ἐκ δὲ τῶν ἐνδεχομένων καὶ νομοθετήσειν τῇ ἑαυτοῦ πατρίδι, ἐὰν μὴ τέλεον εὐπαραίτητα ὁρᾷ τὰ πράγματα ἐν ὑπερβαλλούσῃ διαφθορᾷ δήμου. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 77:8)

Synonyms

  1. placable

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION