- μνηστήρων ς ἐπιτηδὲς ἀριστῆες λοχόωσιν ἐν πορθμῷ Ἰθάκης τε Σάμοιό τε παιπαλοέσσης. (Homer, Odyssey, Book 15 2:11)
(호메로스, 오디세이아, Book 15 2:11)
- ἀλλ ἤτοι μὲν ταῦτα μεταφρασόμεσθα καὶ αὖτις, νῦν δ ἄγε νῆα μέλαιναν ἐρύσσομεν εἰς ἅλα δῖαν, ἐν δ ἐρέτας ἐπιτηδὲς ἀγείρομεν, ἐς δ ἑκατόμβην θείομεν, ἂν δ αὐτὴν Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον βήσομεν: (Homer, Iliad, Book 1 17:7)
(호메로스, 일리아스, Book 1 17:7)
- ἥτις μόνη τέτληκας ὑπὲρ ἀνδρὸς ἀντειπεῖν, ὃς ἡμᾶς πολλὰ κακὰ δέδρακεν ἐπίτηδες εὑρίσκων λόγους, ὅπου γυνὴ πονηρὰ ἐγένετο, Μελανίππας ποιῶν Φαίδρας τε: (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, epirrheme7)
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, epirrheme7)
- οὐκοῦν ἐπίτηδες ξυνελέγημεν ἐνθάδε, ὅπως προμελετήσωμεν ἁκεῖ δεῖ λέγειν. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 3:22)
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 3:22)
- ἐπίτηδες εἶχον πηδάλιον, ᾧ χρήσομαι: (Aristophanes, Peace, Prologue, iambics14)
(아리스토파네스, Peace, Prologue, iambics14)
- πρῶτον μὲν γὰρ τοὺς ἀντιπάλους μόνος ἀνθρώπων κατέπαυσεν ἐς τὰ ῥάκια σκώπτοντας ἀεὶ καὶ τοῖς φθειρσὶν πολεμοῦντας, τούς θ Ἡρακλέας τοὺς μάττοντας καὶ τοὺς πεινῶντας ἐκείνους ἐξήλας ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ τοὺς δούλους παρέλυσεν τοὺς φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ τυπτομένους ἐπίτηδες, οὓς ἐξῆγον κλάοντας ἀεί, καὶ τούτους οὕνεκα τουδί, ἵν ὁ σύνδουλος σκώψας αὐτοῦ τὰς πληγὰς εἶτ ἀνέροιτο, ὦ κακόδαιμον τί τὸ δέρμ ἔπαθες· (Aristophanes, Peace, Parabasis, parabasis3)
(아리스토파네스, Peace, Parabasis, parabasis3)
- ἐπίτηδές γ, ἵν <ὅταν> ἐν τἠκκλησίᾳ ὡς χρὴ πολεμεῖν λέγῃ τις, οἱ καθήμενοι ὑπὸ τοῦ δέους λέγως Ιὠνικῶς ὀὶ - εὖ τοι λέγεις.? (Aristophanes, Peace, Lyric-Scene17)
(아리스토파네스, Peace, Lyric-Scene17)