Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκδειματόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκδειματόω ἐκδειματώσω

Structure: ἐκ (Prefix) + δειματό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: deimato/w의 강조형. , Plat.

Sense

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκδειμάτω ἐκδειμάτοις ἐκδειμάτοι
Dual ἐκδειμάτουτον ἐκδειμάτουτον
Plural ἐκδειμάτουμεν ἐκδειμάτουτε ἐκδειμάτουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκδειμάτω ἐκδειμάτοις ἐκδειμάτοι
Dual ἐκδειμάτωτον ἐκδειμάτωτον
Plural ἐκδειμάτωμεν ἐκδειμάτωτε ἐκδειμάτωσιν*
OptativeSingular ἐκδειμάτοιμι ἐκδειμάτοις ἐκδειμάτοι
Dual ἐκδειμάτοιτον ἐκδειματοίτην
Plural ἐκδειμάτοιμεν ἐκδειμάτοιτε ἐκδειμάτοιεν
ImperativeSingular ἐκδειμᾶτου ἐκδειματοῦτω
Dual ἐκδειμάτουτον ἐκδειματοῦτων
Plural ἐκδειμάτουτε ἐκδειματοῦντων, ἐκδειματοῦτωσαν
Infinitive ἐκδειμάτουν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκδειματων ἐκδειματουντος ἐκδειματουσα ἐκδειματουσης ἐκδειματουν ἐκδειματουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκδειμάτουμαι ἐκδειμάτοι ἐκδειμάτουται
Dual ἐκδειμάτουσθον ἐκδειμάτουσθον
Plural ἐκδειματοῦμεθα ἐκδειμάτουσθε ἐκδειμάτουνται
SubjunctiveSingular ἐκδειμάτωμαι ἐκδειμάτοι ἐκδειμάτωται
Dual ἐκδειμάτωσθον ἐκδειμάτωσθον
Plural ἐκδειματώμεθα ἐκδειμάτωσθε ἐκδειμάτωνται
OptativeSingular ἐκδειματοίμην ἐκδειμάτοιο ἐκδειμάτοιτο
Dual ἐκδειμάτοισθον ἐκδειματοίσθην
Plural ἐκδειματοίμεθα ἐκδειμάτοισθε ἐκδειμάτοιντο
ImperativeSingular ἐκδειμάτου ἐκδειματοῦσθω
Dual ἐκδειμάτουσθον ἐκδειματοῦσθων
Plural ἐκδειμάτουσθε ἐκδειματοῦσθων, ἐκδειματοῦσθωσαν
Infinitive ἐκδειμάτουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκδειματουμενος ἐκδειματουμενου ἐκδειματουμενη ἐκδειματουμενης ἐκδειματουμενον ἐκδειματουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μηδ’ αὖ ὑπὸ τούτων ἀναπειθόμεναι αἱ μητέρεσ τὰ παιδία ἐκδειματούντων, λέγουσαι τοὺσ μύθουσ κακῶσ, ὡσ ἄρα θεοί τινεσ περιέρχονται νύκτωρ πολλοῖσ ξένοισ καὶ παντοδαποῖσ ἰνδαλλόμενοι, ἵνα μὴ ἅμα μὲν εἰσ θεοὺσ βλασφημῶσιν, ἅμα δὲ τοὺσ παῖδασ ἀπεργάζωνται δειλοτέρουσ. (Plato, Republic, book 2 433:2)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION