Hellas Alive Dictionary - δυσχειρωτος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσχείρωτος δυσχείρωτον

Structure: δυσχειρωτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: xeiro/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	δυσχείρωτος δυσχειρώτου	δυσχειρωτότερος δυσχειρωτοτέρου	δυσχειρωτότατος δυσχειρωτοτάτου
Adverb	δυσχειρώτως	δυσχειρωτότερον	δυσχειρωτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

αὐτὸ μὲν γὰρ τὸ τετειχισμένον πετρώδησ ὄχθοσ ἐστὶν εἰσ μήκιστον ὕψοσ ἐγηγερμένοσ, ὡσ εἶναι καὶ διὰ τοῦτο δυσχείρωτοσ, μεμηχάνηται δ’ ὑπὸ τῆσ φύσεωσ εἶναι μηδὲ προσιτόσ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 192:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com