Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσθανατέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δυσθανατέω δυσθανατήσω

Structure: δυσθανατέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from dusqa/natos

Sense

  1. to die hard, die a lingering death, to struggle against death

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσθανάτω δυσθανάτεις δυσθανάτει
Dual δυσθανάτειτον δυσθανάτειτον
Plural δυσθανάτουμεν δυσθανάτειτε δυσθανάτουσιν*
SubjunctiveSingular δυσθανάτω δυσθανάτῃς δυσθανάτῃ
Dual δυσθανάτητον δυσθανάτητον
Plural δυσθανάτωμεν δυσθανάτητε δυσθανάτωσιν*
OptativeSingular δυσθανάτοιμι δυσθανάτοις δυσθανάτοι
Dual δυσθανάτοιτον δυσθανατοίτην
Plural δυσθανάτοιμεν δυσθανάτοιτε δυσθανάτοιεν
ImperativeSingular δυσθανᾶτει δυσθανατεῖτω
Dual δυσθανάτειτον δυσθανατεῖτων
Plural δυσθανάτειτε δυσθανατοῦντων, δυσθανατεῖτωσαν
Infinitive δυσθανάτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσθανατων δυσθανατουντος δυσθανατουσα δυσθανατουσης δυσθανατουν δυσθανατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσθανάτουμαι δυσθανάτει, δυσθανάτῃ δυσθανάτειται
Dual δυσθανάτεισθον δυσθανάτεισθον
Plural δυσθανατοῦμεθα δυσθανάτεισθε δυσθανάτουνται
SubjunctiveSingular δυσθανάτωμαι δυσθανάτῃ δυσθανάτηται
Dual δυσθανάτησθον δυσθανάτησθον
Plural δυσθανατώμεθα δυσθανάτησθε δυσθανάτωνται
OptativeSingular δυσθανατοίμην δυσθανάτοιο δυσθανάτοιτο
Dual δυσθανάτοισθον δυσθανατοίσθην
Plural δυσθανατοίμεθα δυσθανάτοισθε δυσθανάτοιντο
ImperativeSingular δυσθανάτου δυσθανατεῖσθω
Dual δυσθανάτεισθον δυσθανατεῖσθων
Plural δυσθανάτεισθε δυσθανατεῖσθων, δυσθανατεῖσθωσαν
Infinitive δυσθανάτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσθανατουμενος δυσθανατουμενου δυσθανατουμενη δυσθανατουμενης δυσθανατουμενον δυσθανατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσθανατήσω δυσθανατήσεις δυσθανατήσει
Dual δυσθανατήσετον δυσθανατήσετον
Plural δυσθανατήσομεν δυσθανατήσετε δυσθανατήσουσιν*
OptativeSingular δυσθανατήσοιμι δυσθανατήσοις δυσθανατήσοι
Dual δυσθανατήσοιτον δυσθανατησοίτην
Plural δυσθανατήσοιμεν δυσθανατήσοιτε δυσθανατήσοιεν
Infinitive δυσθανατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσθανατησων δυσθανατησοντος δυσθανατησουσα δυσθανατησουσης δυσθανατησον δυσθανατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσθανατήσομαι δυσθανατήσει, δυσθανατήσῃ δυσθανατήσεται
Dual δυσθανατήσεσθον δυσθανατήσεσθον
Plural δυσθανατησόμεθα δυσθανατήσεσθε δυσθανατήσονται
OptativeSingular δυσθανατησοίμην δυσθανατήσοιο δυσθανατήσοιτο
Dual δυσθανατήσοισθον δυσθανατησοίσθην
Plural δυσθανατησοίμεθα δυσθανατήσοισθε δυσθανατήσοιντο
Infinitive δυσθανατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσθανατησομενος δυσθανατησομενου δυσθανατησομενη δυσθανατησομενης δυσθανατησομενον δυσθανατησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσθανᾶτουν ἐδυσθανᾶτεις ἐδυσθανᾶτειν*
Dual ἐδυσθανάτειτον ἐδυσθανατεῖτην
Plural ἐδυσθανάτουμεν ἐδυσθανάτειτε ἐδυσθανᾶτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσθανατοῦμην ἐδυσθανάτου ἐδυσθανάτειτο
Dual ἐδυσθανάτεισθον ἐδυσθανατεῖσθην
Plural ἐδυσθανατοῦμεθα ἐδυσθανάτεισθε ἐδυσθανάτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION