Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσοδέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δυσοδέω δυσοδήσω

Structure: δυσοδέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make bad way, get on slowly

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσόδω δυσόδεις δυσόδει
Dual δυσόδειτον δυσόδειτον
Plural δυσόδουμεν δυσόδειτε δυσόδουσιν*
SubjunctiveSingular δυσόδω δυσόδῃς δυσόδῃ
Dual δυσόδητον δυσόδητον
Plural δυσόδωμεν δυσόδητε δυσόδωσιν*
OptativeSingular δυσόδοιμι δυσόδοις δυσόδοι
Dual δυσόδοιτον δυσοδοίτην
Plural δυσόδοιμεν δυσόδοιτε δυσόδοιεν
ImperativeSingular δυσο͂δει δυσοδεῖτω
Dual δυσόδειτον δυσοδεῖτων
Plural δυσόδειτε δυσοδοῦντων, δυσοδεῖτωσαν
Infinitive δυσόδειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσοδων δυσοδουντος δυσοδουσα δυσοδουσης δυσοδουν δυσοδουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσόδουμαι δυσόδει, δυσόδῃ δυσόδειται
Dual δυσόδεισθον δυσόδεισθον
Plural δυσοδοῦμεθα δυσόδεισθε δυσόδουνται
SubjunctiveSingular δυσόδωμαι δυσόδῃ δυσόδηται
Dual δυσόδησθον δυσόδησθον
Plural δυσοδώμεθα δυσόδησθε δυσόδωνται
OptativeSingular δυσοδοίμην δυσόδοιο δυσόδοιτο
Dual δυσόδοισθον δυσοδοίσθην
Plural δυσοδοίμεθα δυσόδοισθε δυσόδοιντο
ImperativeSingular δυσόδου δυσοδεῖσθω
Dual δυσόδεισθον δυσοδεῖσθων
Plural δυσόδεισθε δυσοδεῖσθων, δυσοδεῖσθωσαν
Infinitive δυσόδεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσοδουμενος δυσοδουμενου δυσοδουμενη δυσοδουμενης δυσοδουμενον δυσοδουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσοδήσω δυσοδήσεις δυσοδήσει
Dual δυσοδήσετον δυσοδήσετον
Plural δυσοδήσομεν δυσοδήσετε δυσοδήσουσιν*
OptativeSingular δυσοδήσοιμι δυσοδήσοις δυσοδήσοι
Dual δυσοδήσοιτον δυσοδησοίτην
Plural δυσοδήσοιμεν δυσοδήσοιτε δυσοδήσοιεν
Infinitive δυσοδήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσοδησων δυσοδησοντος δυσοδησουσα δυσοδησουσης δυσοδησον δυσοδησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσοδήσομαι δυσοδήσει, δυσοδήσῃ δυσοδήσεται
Dual δυσοδήσεσθον δυσοδήσεσθον
Plural δυσοδησόμεθα δυσοδήσεσθε δυσοδήσονται
OptativeSingular δυσοδησοίμην δυσοδήσοιο δυσοδήσοιτο
Dual δυσοδήσοισθον δυσοδησοίσθην
Plural δυσοδησοίμεθα δυσοδήσοισθε δυσοδήσοιντο
Infinitive δυσοδήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσοδησομενος δυσοδησομενου δυσοδησομενη δυσοδησομενης δυσοδησομενον δυσοδησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσο͂δουν ἐδυσο͂δεις ἐδυσο͂δειν*
Dual ἐδυσόδειτον ἐδυσοδεῖτην
Plural ἐδυσόδουμεν ἐδυσόδειτε ἐδυσο͂δουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσοδοῦμην ἐδυσόδου ἐδυσόδειτο
Dual ἐδυσόδεισθον ἐδυσοδεῖσθην
Plural ἐδυσοδοῦμεθα ἐδυσόδεισθε ἐδυσόδουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION