Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσμήχανος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσμήχανος δυσμήχανον

Structure: δυσμηχαν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: mhxanh/

Sense

  1. hard to effect.

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσμήχανος δυσμήχανον
Genitive δυσμηχάνου δυσμηχάνου
Dative δυσμηχάνῳ δυσμηχάνῳ
Accusative δυσμήχανον δυσμήχανον
Vocative δυσμήχανε δυσμήχανον
DualN/A/V δυσμηχάνω δυσμηχάνω
G/D δυσμηχάνοιν δυσμηχάνοιν
PluralNominative δυσμήχανοι δυσμήχανα
Genitive δυσμηχάνων δυσμηχάνων
Dative δυσμηχάνοις δυσμηχάνοις
Accusative δυσμηχάνους δυσμήχανα
Vocative δυσμήχανοι δυσμήχανα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσμήχανος δυσμηχάνου δυσμηχανότερος δυσμηχανοτέρου δυσμηχανότατος δυσμηχανοτάτου
Adverb δυσμηχάνως δυσμηχανότερον δυσμηχανότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Οὕτωσ οὖσαν φύσει δυσμήχανον τὴν πόλιν τειχίζων ὁ Ιὤσηποσ ἐποίησεν ὀχυρωτέραν ὑπονόμοισ τε καὶ διώρυξιν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 12:1)

Synonyms

  1. hard to effect

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION