Hellas Alive Dictionary - δυσκοινωνητος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσκοινώνητος δυσκοινώνητον

Structure: δυσκοινωνητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: koinwne/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	δυσκοινώνητος δυσκοινωνήτου	δυσκοινωνητότερος δυσκοινωνητοτέρου	δυσκοινωνητότατος δυσκοινωνητοτάτου
Adverb	δυσκοινωνήτως	δυσκοινωνητότερον	δυσκοινωνητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

οὕτωσ ἄρα πάντη δυσκοινώνητον ἡ ἀρχή, καὶ μεστὸν ἀπιστίασ καὶ δυσνοίασ, ὥστε ἀγάλλεσθαι τὸν μέγιστον τῶν Ἀλεξάνδρου διαδόχων καὶ πρεσβύτατον ὅτι μὴ φοβεῖται τὸν υἱόν, ἀλλὰ προσίεται τὴν λόγχην ἔχοντα τοῦ σώματοσ πλησίον. (Plutarch, Demetrius, chapter 3 3:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com