Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσέλεγκτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσέλεγκτος δυσέλεγκτον

Structure: δυσελεγκτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)le/gxw

Sense

  1. hard to refute

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσέλεγκτος δυσέλεγκτον
Genitive δυσελέγκτου δυσελέγκτου
Dative δυσελέγκτῳ δυσελέγκτῳ
Accusative δυσέλεγκτον δυσέλεγκτον
Vocative δυσέλεγκτε δυσέλεγκτον
DualN/A/V δυσελέγκτω δυσελέγκτω
G/D δυσελέγκτοιν δυσελέγκτοιν
PluralNominative δυσέλεγκτοι δυσέλεγκτα
Genitive δυσελέγκτων δυσελέγκτων
Dative δυσελέγκτοις δυσελέγκτοις
Accusative δυσελέγκτους δυσέλεγκτα
Vocative δυσέλεγκτοι δυσέλεγκτα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσέλεγκτος δυσελέγκτου δυσελεγκτότερος δυσελεγκτοτέρου δυσελεγκτότατος δυσελεγκτοτάτου
Adverb δυσελέγκτως δυσελεγκτότερον δυσελεγκτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ^ οὐ γὰρ τοῖσ τυχοῦσι θηρίοισ προσπολεμῆσαι δεήσει με, ἀλλ’ ἀλαζόσιν ἀνθρώποισ καὶ δυσελέγκτοισ, ἀεί τινασ ἀποφυγὰσ εὑρισκομένοισ, ὥστε ἀναγκαῖοσ ὁ Ἔλεγχοσ. (Lucian, Piscator, (no name) 17:9)

Synonyms

  1. hard to refute

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION