Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσέκφευκτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: δυσέκφευκτος δυσέκφευκτον

Structure: δυσεκφευκτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)kfeu/gw

Sense

  1. hard to escape from

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσέκφευκτος δυσέκφευκτον
Genitive δυσεκφεύκτου δυσεκφεύκτου
Dative δυσεκφεύκτῳ δυσεκφεύκτῳ
Accusative δυσέκφευκτον δυσέκφευκτον
Vocative δυσέκφευκτε δυσέκφευκτον
DualN/A/V δυσεκφεύκτω δυσεκφεύκτω
G/D δυσεκφεύκτοιν δυσεκφεύκτοιν
PluralNominative δυσέκφευκτοι δυσέκφευκτα
Genitive δυσεκφεύκτων δυσεκφεύκτων
Dative δυσεκφεύκτοις δυσεκφεύκτοις
Accusative δυσεκφεύκτους δυσέκφευκτα
Vocative δυσέκφευκτοι δυσέκφευκτα
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσέκφευκτος δυσεκφεύκτου δυσεκφευκτότερος δυσεκφευκτοτέρου δυσεκφευκτότατος δυσεκφευκτοτάτου
Adverb δυσεκφεύκτως δυσεκφευκτότερον δυσεκφευκτότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • συνέβη περιστῆναι καὶ δυσέκφευκτον. (Polybius, Histories, book 1, chapter 78 1:1)

Synonyms

  1. hard to escape from

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION