뜻

1. living a hard life, most miserable, that is no life

예문

• δυσαίων δ’ ὁ βίοσ, πλαγκτὰ δ’ ὡσεί τισ νεφέλα πνευμάτων ὑπὸ δυσχίμων ἀίσσω. (Euripides, Suppliants, choral, strophe 13)

  (에우리피데스, Suppliants, choral, strophe 13)

• αἰὼν δυσαίων τισ ἔλαχεν ἔλαχεν, ὅτε σ’ ἐτέκετο ματρόθεν χιονόχρωσ κύκνου πτερῷ Ζεὺσ πρέπων δι’ αἰθέροσ· (Euripides, Helen, choral, antistrophe 23)

  (에우리피데스, Helen, choral, antistrophe 23)

• δυσαίων μακραίων γ’, ὅσ’ ἐπεικάσαι. (Sophocles, Oedipus at Colonus, choral, antistrophe 12)

  (소포클레스, Oedipus at Colonus, choral, antistrophe 12)

• τριτάτῳ δὲ κατέφθιτο μηνὶ δυσαίων οὐλομένῃ ψυχῆσ δύσφρονι τηκεδόνι. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 475 1:1)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 475 1:1)

유사 형태

• δῦσαι (5)
• δυσαίων (4)
• δυσαιανῆ (1)
• δυσαιάκτου (1)
• δυσαίατ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.