뜻

1. an oath taken by both parties before the trial came on

예문

• οὗ γὰρ οὐ κλῆσισ, οὐ κρίσισ, οὐ μαρτυρία συνειδότοσ, οὐ διωμοσία, ἀλλ’ ἀπ’ αἰτίασ εὐθὺσ ἡ τιμωρία γέγραπται, καὶ αὕτη ἣν ἀπαγορεύουσιν οἱ νόμοι, τί ἂν ἄλλο τισ εἴποι; (Demosthenes, Speeches 21-30, 91:4)

  (데모스테네스, Speeches 21-30, 91:4)

• καὶ γὰρ ἐνταῦθ’ ὑπόκειται πρῶτον μὲν διωμοσία, δεύτερον δὲ λόγοσ, τρίτον δὲ γνῶσισ τοῦ δικαστηρίου, ὧν οὐδέν ἐστιν ἐν τῷ τούτου ψηφίσματι. (Demosthenes, Speeches 21-30, 101:2)

  (데모스테네스, Speeches 21-30, 101:2)

유사 형태

• διωμόσατο (6)
• διωμόσω (2)
• διωμοσίας (2)
• διωμοσία (2)
• διωμόσαντο (1)
• διώμοσεν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.