Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δικορραφέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δικορραφέω δικορραφήσω

Structure: δικορραφέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from dikorra/fos

Sense

  1. to get up a lawsuit

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δικορράφω δικορράφεις δικορράφει
Dual δικορράφειτον δικορράφειτον
Plural δικορράφουμεν δικορράφειτε δικορράφουσιν*
SubjunctiveSingular δικορράφω δικορράφῃς δικορράφῃ
Dual δικορράφητον δικορράφητον
Plural δικορράφωμεν δικορράφητε δικορράφωσιν*
OptativeSingular δικορράφοιμι δικορράφοις δικορράφοι
Dual δικορράφοιτον δικορραφοίτην
Plural δικορράφοιμεν δικορράφοιτε δικορράφοιεν
ImperativeSingular δικορρᾶφει δικορραφεῖτω
Dual δικορράφειτον δικορραφεῖτων
Plural δικορράφειτε δικορραφοῦντων, δικορραφεῖτωσαν
Infinitive δικορράφειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δικορραφων δικορραφουντος δικορραφουσα δικορραφουσης δικορραφουν δικορραφουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δικορράφουμαι δικορράφει, δικορράφῃ δικορράφειται
Dual δικορράφεισθον δικορράφεισθον
Plural δικορραφοῦμεθα δικορράφεισθε δικορράφουνται
SubjunctiveSingular δικορράφωμαι δικορράφῃ δικορράφηται
Dual δικορράφησθον δικορράφησθον
Plural δικορραφώμεθα δικορράφησθε δικορράφωνται
OptativeSingular δικορραφοίμην δικορράφοιο δικορράφοιτο
Dual δικορράφοισθον δικορραφοίσθην
Plural δικορραφοίμεθα δικορράφοισθε δικορράφοιντο
ImperativeSingular δικορράφου δικορραφεῖσθω
Dual δικορράφεισθον δικορραφεῖσθων
Plural δικορράφεισθε δικορραφεῖσθων, δικορραφεῖσθωσαν
Infinitive δικορράφεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δικορραφουμενος δικορραφουμενου δικορραφουμενη δικορραφουμενης δικορραφουμενον δικορραφουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δικορραφήσω δικορραφήσεις δικορραφήσει
Dual δικορραφήσετον δικορραφήσετον
Plural δικορραφήσομεν δικορραφήσετε δικορραφήσουσιν*
OptativeSingular δικορραφήσοιμι δικορραφήσοις δικορραφήσοι
Dual δικορραφήσοιτον δικορραφησοίτην
Plural δικορραφήσοιμεν δικορραφήσοιτε δικορραφήσοιεν
Infinitive δικορραφήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δικορραφησων δικορραφησοντος δικορραφησουσα δικορραφησουσης δικορραφησον δικορραφησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δικορραφήσομαι δικορραφήσει, δικορραφήσῃ δικορραφήσεται
Dual δικορραφήσεσθον δικορραφήσεσθον
Plural δικορραφησόμεθα δικορραφήσεσθε δικορραφήσονται
OptativeSingular δικορραφησοίμην δικορραφήσοιο δικορραφήσοιτο
Dual δικορραφήσοισθον δικορραφησοίσθην
Plural δικορραφησοίμεθα δικορραφήσοισθε δικορραφήσοιντο
Infinitive δικορραφήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δικορραφησομενος δικορραφησομενου δικορραφησομενη δικορραφησομενης δικορραφησομενον δικορραφησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδικορρᾶφουν ἐδικορρᾶφεις ἐδικορρᾶφειν*
Dual ἐδικορράφειτον ἐδικορραφεῖτην
Plural ἐδικορράφουμεν ἐδικορράφειτε ἐδικορρᾶφουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδικορραφοῦμην ἐδικορράφου ἐδικορράφειτο
Dual ἐδικορράφεισθον ἐδικορραφεῖσθην
Plural ἐδικορραφοῦμεθα ἐδικορράφεισθε ἐδικορράφουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὀρθῶσ παραινεῖσ οὐκ ἐῶν δικορραφεῖν, ἀλλ’ ὡσ τάχιστ’ ἐμπιμπράναι τὴν οἰκίαν τῶν ἀδολεσχῶν. (Aristophanes, Clouds, Episode 1:5)
  • ἀλλ’ ἔστιν ἕτερα νὴ Δί’ ἔργα σώφρονα, ἀφ’ ὧν διαζῆν ἄνδρα χρῆν τοσουτονὶ ἐκ τοῦ δικαίου μᾶλλον ἢ δικορραφεῖν. (Aristophanes, Birds, Episode, lyric21)

Synonyms

  1. to get up a lawsuit

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION