Hellas Alive Dictionary - διεξοδικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διεξοδικός διεξοδική διεξοδικόν

Structure: διεξοδικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from die/codos

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	διεξοδικός διεξοδικοῦ	διεξοδικότερος διεξοδικοτεροῦ	διεξοδικότατος διεξοδικοτατοῦ
Adverb	διεξοδικώς	διεξοδικότερον	διεξοδικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἐν δὲ τοῖσ ἀποδεικτικοῖσ διαλλάττειν ἂν δόξειεν Ἰσαῖοσ Λυσίου τῷ τε μὴ κατ’ ἐνθύμημά τι λέγειν ἀλλὰ κατ’ ἐπιχείρημα καὶ τῷ μὴ βραχέωσ ἀλλὰ διεξοδικῶσ μηδὲ ἁπλῶσ ἀλλ’ ἀκριβῶσ αὔξειν τε μᾶλλον καὶ δεινότερα ποιεῖν τὰ πράγματα καὶ τὰ πάθη ποιεῖν γεννικώτερα. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 16 1:2)
ἔν τε ταῖσ ζητήσεσιν ὑπ’ οὐδενὸσ κατεφρονεῖτο διὰ τὸ <καὶ δι>εξοδικῶσ λέγειν καὶ πρὸσ ἐρώτησιν· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 4:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com