Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διασκίδνημι

-μι athematic Verb; Transliteration:

Principal Part: διασκίδνημι

Structure: δια (Prefix) + σκίδνᾱ (Stem) + μι (Ending)

Etym.: = diaskeda/nnumi, Il., Hdt.: - Pass., Luc.

Sense

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκίδνημι διασκίδνης διασκίδνησιν*
Dual διασκίδνατον διασκίδνατον
Plural διασκίδναμεν διασκίδνατε διασκιδνάᾱσιν*
SubjunctiveSingular διασκιδνῶ διασκιδνῇς διασκιδνῇ
Dual διασκιδνῆτον διασκιδνῆτον
Plural διασκιδνῶμεν διασκιδνῆτε διασκιδνῶσιν*
OptativeSingular διασκιδναίην διασκιδναίης διασκιδναίη
Dual διασκιδναίητον διασκιδναιήτην
Plural διασκιδναίημεν διασκιδναίητε διασκιδναίησαν
ImperativeSingular διασκίδνᾱ διασκιδνάτω
Dual διασκίδνατον διασκιδνάτων
Plural διασκίδνατε διασκιδνάντων
Infinitive διασκιδνάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκιδνᾱς διασκιδναντος διασκιδνᾱσα διασκιδνᾱσης διασκιδναν διασκιδναντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασκίδναμαι διασκίδνασαι διασκίδναται
Dual διασκίδνασθον διασκίδνασθον
Plural διασκιδνάμεθα διασκίδνασθε διασκίδνανται
SubjunctiveSingular διασκιδνῶμαι διασκιδνῇ διασκιδνῆται
Dual διασκιδνῆσθον διασκιδνῆσθον
Plural διασκιδνώμεθα διασκιδνῆσθε διασκιδνῶνται
OptativeSingular διασκιδναίμην διασκιδναῖο διασκιδναῖτο
Dual διασκιδναῖσθον διασκιδναίσθην
Plural διασκιδναίμεθα διασκιδναῖσθε διασκιδναῖντο
ImperativeSingular διασκίδνασο διασκιδνάσθω
Dual διασκίδνασθον διασκιδνάσθων
Plural διασκίδνασθε διασκιδνάσθων
Infinitive διασκίδνασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασκιδναμενος διασκιδναμενου διασκιδναμενη διασκιδναμενης διασκιδναμενον διασκιδναμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσκίδνην διεσκίδνης διεσκίδνην*
Dual διεσκίδνατον διεσκιδνάτην
Plural διεσκίδναμεν διεσκίδνατε διεσκίδνασαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσκιδνάμην διεσκιδνῶ, διεσκίδνασο διεσκίδνατο
Dual διεσκίδνασθον διεσκιδνάσθην
Plural διεσκιδνάμεθα διεσκίδνασθε διεσκίδναντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ μὲν γὰρ περὶ τὸν Ιὤσηπον ἐστρατοπεδευκότεσ οὐκ ἄπωθεν τῆσ Σεπφώρεωσ παρὰ πόλιν Γαρὶν καλουμένην ἐπεὶ πλησιάζοντα τὸν πόλεμον ἤκουσαν ὅσον τε οὔπω τοὺσ Ῥωμαίουσ συμμίξοντασ σφίσιν, οὐ μόνον πρὸ μάχησ, ἀλλὰ καὶ πρὶν ἰδεῖν τοὺσ ἐχθροὺσ διασκίδνανται φυγῇ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 160:1)
  • πολλῶν δὲ πανταχοῦ φονευομένων διασκίδνανται καὶ πρὸσ τὴν πόλιν ὡσ ἕκαστοσ εἶχεν τάχουσ ἔφευγον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 580:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION