Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπήγνυμι

-νυμι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαπήγνυμι διαπήξω

Structure: διαπήγνυ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to fix thoroughly, to get, put together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπήγνυμι διάπηγνυς διαπήγνυσιν*
Dual διαπήγνυτον διαπήγνυτον
Plural διαπήγνυμεν διαπήγνυτε διαπηγνύᾱσιν*
SubjunctiveSingular διαπηγνύω διαπηγνύῃς διαπηγνύῃ
Dual διαπηγνύητον διαπηγνύητον
Plural διαπηγνύωμεν διαπηγνύητε διαπηγνύωσιν*
OptativeSingular διαπηγνύοιμι διαπηγνύοις διαπηγνύοι
Dual διαπηγνύοιτον διαπηγνυοίτην
Plural διαπηγνύοιμεν διαπηγνύοιτε διαπηγνύοιεν
ImperativeSingular διάπηγνυ διαπηγνύτω
Dual διαπήγνυτον διαπηγνύτων
Plural διαπήγνυτε διαπηγνύντων
Infinitive διαπηγνύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπηγνῡς διαπηγνυντος διαπηγνῡσα διαπηγνῡσης διαπηγνυν διαπηγνυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπήγνυμαι διαπήγνυσαι διαπήγνυται
Dual διαπήγνυσθον διαπήγνυσθον
Plural διαπηγνύμεθα διαπήγνυσθε διαπήγνυνται
SubjunctiveSingular διαπηγνύωμαι διαπηγνύῃ διαπηγνύηται
Dual διαπηγνύησθον διαπηγνύησθον
Plural διαπηγνυώμεθα διαπηγνύησθε διαπηγνύωνται
OptativeSingular διαπηγνυοίμην διαπηγνύοιο διαπηγνύοιτο
Dual διαπηγνύοισθον διαπηγνυοίσθην
Plural διαπηγνυοίμεθα διαπηγνύοισθε διαπηγνύοιντο
ImperativeSingular διαπήγνυσο διαπηγνύσθω
Dual διαπήγνυσθον διαπηγνύσθων
Plural διαπήγνυσθε διαπηγνύσθων
Infinitive διαπήγνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπηγνυμενος διαπηγνυμενου διαπηγνυμενη διαπηγνυμενης διαπηγνυμενον διαπηγνυμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπήξω διαπήξεις διαπήξει
Dual διαπήξετον διαπήξετον
Plural διαπήξομεν διαπήξετε διαπήξουσιν*
OptativeSingular διαπήξοιμι διαπήξοις διαπήξοι
Dual διαπήξοιτον διαπηξοίτην
Plural διαπήξοιμεν διαπήξοιτε διαπήξοιεν
Infinitive διαπήξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπηξων διαπηξοντος διαπηξουσα διαπηξουσης διαπηξον διαπηξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπήξομαι διαπήξει, διαπήξῃ διαπήξεται
Dual διαπήξεσθον διαπήξεσθον
Plural διαπηξόμεθα διαπήξεσθε διαπήξονται
OptativeSingular διαπηξοίμην διαπήξοιο διαπήξοιτο
Dual διαπήξοισθον διαπηξοίσθην
Plural διαπηξοίμεθα διαπήξοισθε διαπήξοιντο
Infinitive διαπήξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπηξομενος διαπηξομενου διαπηξομενη διαπηξομενης διαπηξομενον διαπηξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιάπηγνυν ἐδιάπηγνυς ἐδιάπηγνυν*
Dual ἐδιαπήγνυτον ἐδιαπηγνύτην
Plural ἐδιαπήγνυμεν ἐδιαπήγνυτε ἐδιαπήγνυσαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιαπηγνύμην ἐδιαπηγνύου, ἐδιαπήγνυσο ἐδιαπήγνυτο
Dual ἐδιαπήγνυσθον ἐδιαπηγνύσθην
Plural ἐδιαπηγνύμεθα ἐδιαπήγνυσθε ἐδιαπήγνυντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION