Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπέρθω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαπέρθω διέπραθον

Structure: δια (Prefix) + πέρθ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: aor2 mid. -epra/qeto in pass. sense

Sense

  1. to destroy utterly, sack, lay waste

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπέρθω διαπέρθεις διαπέρθει
Dual διαπέρθετον διαπέρθετον
Plural διαπέρθομεν διαπέρθετε διαπέρθουσιν*
SubjunctiveSingular διαπέρθω διαπέρθῃς διαπέρθῃ
Dual διαπέρθητον διαπέρθητον
Plural διαπέρθωμεν διαπέρθητε διαπέρθωσιν*
OptativeSingular διαπέρθοιμι διαπέρθοις διαπέρθοι
Dual διαπέρθοιτον διαπερθοίτην
Plural διαπέρθοιμεν διαπέρθοιτε διαπέρθοιεν
ImperativeSingular διαπέρθε διαπερθέτω
Dual διαπέρθετον διαπερθέτων
Plural διαπέρθετε διαπερθόντων, διαπερθέτωσαν
Infinitive διαπέρθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπερθων διαπερθοντος διαπερθουσα διαπερθουσης διαπερθον διαπερθοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπέρθομαι διαπέρθει, διαπέρθῃ διαπέρθεται
Dual διαπέρθεσθον διαπέρθεσθον
Plural διαπερθόμεθα διαπέρθεσθε διαπέρθονται
SubjunctiveSingular διαπέρθωμαι διαπέρθῃ διαπέρθηται
Dual διαπέρθησθον διαπέρθησθον
Plural διαπερθώμεθα διαπέρθησθε διαπέρθωνται
OptativeSingular διαπερθοίμην διαπέρθοιο διαπέρθοιτο
Dual διαπέρθοισθον διαπερθοίσθην
Plural διαπερθοίμεθα διαπέρθοισθε διαπέρθοιντο
ImperativeSingular διαπέρθου διαπερθέσθω
Dual διαπέρθεσθον διαπερθέσθων
Plural διαπέρθεσθε διαπερθέσθων, διαπερθέσθωσαν
Infinitive διαπέρθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπερθομενος διαπερθομενου διαπερθομενη διαπερθομενης διαπερθομενον διαπερθομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέπερθον διέπερθες διέπερθεν*
Dual διεπέρθετον διεπερθέτην
Plural διεπέρθομεν διεπέρθετε διέπερθον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπερθόμην διεπέρθου διεπέρθετο
Dual διεπέρθεσθον διεπερθέσθην
Plural διεπερθόμεθα διεπέρθεσθε διεπέρθοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέπραθον διέπραθες διέπραθεν*
Dual διεπράθετον διεπραθέτην
Plural διεπράθομεν διεπράθετε διέπραθον
ImperativeSingular διαπράθε διαπραθέτω
Dual διαπράθετον διαπραθέτων
Plural διαπράθετε διαπραθόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ᾠχόμεθ’ ἐσ Θήβην ἱερὴν πόλιν Ηἐτίωνοσ, τὴν δὲ διεπράθομέν τε καὶ ἤγομεν ἐνθάδε πάντα· (Homer, Iliad, Book 1 40:4)
  • τὴν δὲ διεπράθομέν τε καὶ ἤγομεν ἐνθάδε πάντα. (Strabo, Geography, Book 13, chapter 1 104:3)

Synonyms

  1. to destroy utterly

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION