Ancient Greek-English Dictionary Language

διαμφισβήτησις

Third declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαμφισβήτησις διαμφισβήτησεως

Structure: διαμφισβητησι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: from diamfisbhte/w

Sense

  1. a disputing, dispute

Examples

  • τὸ μὲν οὖν πρῶτον μέτριοι τοῖσ πολίταισ ἦσαν καὶ προσεποιοῦντο διώκειν τὴν πάτριον πολιτείαν, καὶ τούσ τ’ Ἐφιάλτου καὶ Ἀρχεστράτου νόμουσ τοὺσ περὶ τῶν Ἀρεοπαγιτῶν καθεῖλον ἐξ Ἀρείου πάγου, καὶ τῶν Σόλωνοσ θεσμῶν ὅσοι διαμφισβητήσεισ ἔσχον, καὶ τὸ κῦροσ ὃ ἦν ἐν τοῖσ δικασταῖσ κατέλυσαν, ὡσ ἐπανορθοῦντεσ καὶ ποιοῦντεσ ἀναμφισβήτητον τὴν πολιτείαν, οἱο͂ν <τὸν> περὶ τοῦ δοῦναι τὰ ἑαυτοῦ ᾧ ἂν ἐθέλῃ κύριον ποιήσαντεσ καθάπαξ· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 35 2:1)

Synonyms

  1. a disputing

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION