Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαδηλέομαι

ε-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαδηλέομαι διαδηλήσομαι

Structure: δια (Prefix) + δηλέ (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to do great harm to, tear to pieces

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαδηλοῦμαι διαδηλεῖ, διαδηλῇ διαδηλεῖται
Dual διαδηλεῖσθον διαδηλεῖσθον
Plural διαδηλούμεθα διαδηλεῖσθε διαδηλοῦνται
SubjunctiveSingular διαδηλῶμαι διαδηλῇ διαδηλῆται
Dual διαδηλῆσθον διαδηλῆσθον
Plural διαδηλώμεθα διαδηλῆσθε διαδηλῶνται
OptativeSingular διαδηλοίμην διαδηλοῖο διαδηλοῖτο
Dual διαδηλοῖσθον διαδηλοίσθην
Plural διαδηλοίμεθα διαδηλοῖσθε διαδηλοῖντο
ImperativeSingular διαδηλοῦ διαδηλείσθω
Dual διαδηλεῖσθον διαδηλείσθων
Plural διαδηλεῖσθε διαδηλείσθων, διαδηλείσθωσαν
Infinitive διαδηλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδηλουμενος διαδηλουμενου διαδηλουμενη διαδηλουμενης διαδηλουμενον διαδηλουμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαδηλήσομαι διαδηλήσει, διαδηλήσῃ διαδηλήσεται
Dual διαδηλήσεσθον διαδηλήσεσθον
Plural διαδηλησόμεθα διαδηλήσεσθε διαδηλήσονται
OptativeSingular διαδηλησοίμην διαδηλήσοιο διαδηλήσοιτο
Dual διαδηλήσοισθον διαδηλησοίσθην
Plural διαδηλησοίμεθα διαδηλήσοισθε διαδηλήσοιντο
Infinitive διαδηλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαδηλησομενος διαδηλησομενου διαδηλησομενη διαδηλησομενης διαδηλησομενον διαδηλησομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεδηλούμην διεδηλοῦ διεδηλεῖτο
Dual διεδηλεῖσθον διεδηλείσθην
Plural διεδηλούμεθα διεδηλεῖσθε διεδηλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπὶ θήραν δὲ ἐξαγομένη ὑπερηυφραίνετο καὶ παντὶ τῷ προσελθόντι προσμειδιῶσα καὶ προσσαίνουσα διεδήλου ὅτι ἀνιᾶται οἴκοι μένουσα. (Arrian, Cynegeticus, chapter 7 2:2)
  • ἅμα δὲ ἡμέρᾳ τοὺσ θεασαμένουσ μαρμαίροντα πάντα χρυσῷ καὶ τέχνῃ κατεσκευασμένα περιττῶσ διεδήλου δὲ γράμμασι τὰ Κιμβρικὰ κατορθώματα θάμβοσ ἔσχε τῆσ τόλμησ τοῦ ἀναθέντοσ οὑ̓ γὰρ ἦν . (Plutarch, Caesar, chapter 6 2:1)
  • τῶν δ’ ἔτι συγκαλούντων τὸ πλῆθοσ προπέμψασ διεδήλου τοῖσ τῶν σπειρῶν ἑκατοντάρχοισ, ὅπωσ παραγγείλωσιν τοῖσ ὑφ’ ἑαυτοὺσ μήτε ἀντασπάσασθαι τοὺσ Ιοὐδαίουσ κἄν τι κατ’ αὐτοῦ φθέγξωνται, χρήσασθαι τοῖσ ὅπλοισ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 419:1)
  • τὴν δὲ διάνοιαν ὑπιδόμενοσ αὐτοῦ τὴν τῆσ ἀφίξεωσ Ἀντίγονοσ οὐδὲ προσεδέξατο, ἀλλὰ σφενδόναισ βάλλων αὐτὸν ἀνεῖργεν, καὶ διεδήλου τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 14 550:2)

Synonyms

  1. to do great harm to

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION