Hellas Alive Dictionary - αστιβης

Ancient Greek-English Dictionary

ἀστιβής

Third declension Adjective;

Transliteration:

Principal Part:

Structure: ἀστιβη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: stei/bw

Sense

untrodden, desert, pathless
not to be trodden, holy

	M/F	Neuter
Singular	Nominative	ἀστιβής	ά̓στιβες
Genitive	ἀστιβούς	ἀστίβους
Dative	ἀστιβεί	ἀστίβει
Accusative	ἀστιβή	ά̓στιβες
Vocative	ἀστιβές	ά̓στιβες
Dual	N/A/V	ἀστιβεί	ἀστίβει
G/D	ἀστιβοίν	ἀστίβοιν
Plural	Nominative	ἀστιβείς	ἀστίβη
Genitive	ἀστιβών	ἀστίβων
Dative	ἀστιβέσιν*	ἀστίβεσιν*
Accusative	ἀστιβείς	ἀστίβη
Vocative	ἀστιβείς	ἀστίβη

M/F

Neuter

Singular

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

Dual

N/A/V

G/D

Plural

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀστιβής ἀστιβούς	ἀστιβέστερος ἀστιβεστέρου	ἀστιβέστατος ἀστιβεστάτου
Adverb	ἀστιβέως	ἀστιβέστερον	ἀστιβέστατα

Positive

Comparative

Superlative

Adjective

ἀστιβής ἀστιβούς

ἀστιβέστερος ἀστιβεστέρου

ἀστιβέστατος ἀστιβεστάτου

Adverb

ἀστιβέως

ἀστιβέστερον

ἀστιβέστατα