Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀριστοκρατέομαι

ε-contract Verb; 이상동사 Transliteration:

Principal Part: ἀριστοκρατέομαι

Structure: ἀριστοκρατέ (Stem) + ομαι (Ending)

Etym.: krate/w

Sense

  1. to be governed by the best-born, to live under an aristocratical form of government

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀριστοκράτουμαι ἀριστοκράτει, ἀριστοκράτῃ ἀριστοκράτειται
Dual ἀριστοκράτεισθον ἀριστοκράτεισθον
Plural ἀριστοκρατοῦμεθα ἀριστοκράτεισθε ἀριστοκράτουνται
SubjunctiveSingular ἀριστοκράτωμαι ἀριστοκράτῃ ἀριστοκράτηται
Dual ἀριστοκράτησθον ἀριστοκράτησθον
Plural ἀριστοκρατώμεθα ἀριστοκράτησθε ἀριστοκράτωνται
OptativeSingular ἀριστοκρατοίμην ἀριστοκράτοιο ἀριστοκράτοιτο
Dual ἀριστοκράτοισθον ἀριστοκρατοίσθην
Plural ἀριστοκρατοίμεθα ἀριστοκράτοισθε ἀριστοκράτοιντο
ImperativeSingular ἀριστοκράτου ἀριστοκρατεῖσθω
Dual ἀριστοκράτεισθον ἀριστοκρατεῖσθων
Plural ἀριστοκράτεισθε ἀριστοκρατεῖσθων, ἀριστοκρατεῖσθωσαν
Infinitive ἀριστοκράτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀριστοκρατουμενος ἀριστοκρατουμενου ἀριστοκρατουμενη ἀριστοκρατουμενης ἀριστοκρατουμενον ἀριστοκρατουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀριστοκρατεῖσθαι δῆλοσ εἶ ζητῶν. (Aristophanes, Birds, Prologue 4:1)
  • ὅπου δὲ μὴ μάλιστα ἀρετὴ τιμᾶται, ταύτην οὐχ οἱο͂́ν τε βεβαίωσ ἀριστοκρατεῖσθαι τὴν πολιτείαν. (Aristotle, Politics, Book 2 291:1)
  • δοκεῖ δ’ εἶναι τῶν ἀδυνάτων τὸ εὐνομεῖσθαι τὴν μὴ ἀριστοκρατουμένην πόλιν ἀλλὰ πονηροκρατουμένην, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἀριστοκρατεῖσθαι τὴν μὴ εὐνομουμένην. (Aristotle, Politics, Book 4 125:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION