Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀρετάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀρετάω

Structure: ἀρετά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be fit or proper, to thrive, prosper

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρέτω ἀρέτᾳς ἀρέτᾳ
Dual ἀρέτᾱτον ἀρέτᾱτον
Plural ἀρέτωμεν ἀρέτᾱτε ἀρέτωσιν*
SubjunctiveSingular ἀρέτω ἀρέτῃς ἀρέτῃ
Dual ἀρέτητον ἀρέτητον
Plural ἀρέτωμεν ἀρέτητε ἀρέτωσιν*
OptativeSingular ἀρέτῳμι ἀρέτῳς ἀρέτῳ
Dual ἀρέτῳτον ἀρετῷτην
Plural ἀρέτῳμεν ἀρέτῳτε ἀρέτῳεν
ImperativeSingular ἀρε͂τᾱ ἀρετᾶτω
Dual ἀρέτᾱτον ἀρετᾶτων
Plural ἀρέτᾱτε ἀρετῶντων, ἀρετᾶτωσαν
Infinitive ἀρέτᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρετων ἀρετωντος ἀρετωσα ἀρετωσης ἀρετων ἀρετωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρέτωμαι ἀρέτᾳ ἀρέτᾱται
Dual ἀρέτᾱσθον ἀρέτᾱσθον
Plural ἀρετῶμεθα ἀρέτᾱσθε ἀρέτωνται
SubjunctiveSingular ἀρέτωμαι ἀρέτῃ ἀρέτηται
Dual ἀρέτησθον ἀρέτησθον
Plural ἀρετώμεθα ἀρέτησθε ἀρέτωνται
OptativeSingular ἀρετῷμην ἀρέτῳο ἀρέτῳτο
Dual ἀρέτῳσθον ἀρετῷσθην
Plural ἀρετῷμεθα ἀρέτῳσθε ἀρέτῳντο
ImperativeSingular ἀρέτω ἀρετᾶσθω
Dual ἀρέτᾱσθον ἀρετᾶσθων
Plural ἀρέτᾱσθε ἀρετᾶσθων, ἀρετᾶσθωσαν
Infinitive ἀρέτᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρετωμενος ἀρετωμενου ἀρετωμενη ἀρετωμενης ἀρετωμενον ἀρετωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὗτοσ ἅμα καὶ τὸν Ὑρκανὸν Ἀρέτᾳ προσφυγόντα τῷ βασιλεῖ τῆσ Ἀραβίασ ἀνακτήσασθαι τὴν βασιλείαν ἔπειθεν καὶ τὸν Ἀρέταν δέξασθαί τε τὸν Ὑρκανὸν καὶ καταγαγεῖν ἐπὶ τὴν ἀρχήν, πολλὰ μὲν τὸν Ἀριστόβουλον εἰσ τὸ ἦθοσ διαβάλλων, πολλὰ δ’ ἐπαινῶν τὸν Ὑρκανὸν [παρῄνει δέξασθαι], καὶ ὡσ πρέπον εἰή τὸν οὕτω λαμπρᾶσ προεστῶτα βασιλείασ ὑπερέχειν χεῖρα τῷ ἀδικουμένῳ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 177:1)
  • ἔνθα τῷ Ἀρέτᾳ τὸν Ὑρκανὸν ἐγχειρίσασ καὶ πολλὰ μὲν καθομιλήσασ, πολλοῖσ δὲ δώροισ ὑπελθὼν δοῦναι δύναμιν αὐτῷ πείθει τὴν κατάξουσαν αὐτόν· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 179:1)
  • λαβὼν δὲ τὰσ πίστεισ ὁ Ἀντίπατροσ ὑπέστρεψε πρὸσ Ὑρκανὸν εἰσ Ιἑροσόλυμα, καὶ μετ’ οὐ πολὺ παραλαβὼν αὐτὸν καὶ τῆσ πόλεωσ ὑπεξελθὼν νύκτωρ καὶ πολλὴν ἀνύσασ ὁδὸν ἧκεν ἄγων εἰσ τὴν καλουμένην Πέτραν, ὅπου τὰ βασίλεια ἦν τῷ Ἀρέτᾳ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 14 21:1)
  • Ἀρέτᾳ δ’ οὐκ εὐμενὴσ ἦν Καῖσαρ, ὅτι τὴν ἀρχὴν μὴ δι’ ἐκείνου καθ’ αὑτὸν δὲ ἔλαβεν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 16 416:2)
  • ἀρετὰ δ’ ἐπίμοχθοσ μέν, τε]λευταθεῖσα δ’ ὀρθῶσ ἀνδρὶ κ]αὶ εὖτε θάνῃ λεί‐ πει πο]λυζήλωτον εὐκλείασ ἄγαλμα. (Bacchylides, , epinicians, ode 1 17:2)
  • τρίτον γὰρ παρ’ ὀμφα]λὸν ὑψιδείρου χθονὸσ Πυθιόνικ[οσ ἀείδε]ται ὠκυπόδ[ων ἀρετᾶ] σὺν ἵππων. (Bacchylides, , epinicians, ode 4 Pu/qia.> 1:2)
  • τᾶσ δ’ εὐγενίασ πλέον ὑπερβάλλων <ἀρετᾷ> μοχθήσασ τὸν ἄκυμον θῆκεν βίοτον βροτοῖσ πέρσασ δείματα θηρῶν. (Euripides, Heracles, choral, antistrophe 25)
  • ποῦ τὸ τᾶσ Αἰδοῦσ ἢ τὸ τᾶσ Ἀρετᾶσ ἔχει σθένειν τι πρόσωπον, ὁπότε τὸ μὲν ἄσεπτον ἔχει δύνασιν, ἁ δ’ Ἀρετὰ κατόπι‐ σθεν θνατοῖσ ἀμελεῖται, Ἀνομία δὲ νόμων κρατεῖ, καὶ <μὴ> κοινὸσ ἀγὼν βροτοῖσ μή τισ θεῶν φθόνοσ ἔλθῃ; (Euripides, Iphigenia in Aulis, choral, epode3)
  • ὁ μέγασ ὄλβοσ ἅ τ’ ἀρετὰ μέγα φρονοῦσ’ ἀν’ Ἑλλάδα καὶ παρὰ Σιμουντίοισ ὀχετοῖσ πάλιν ἀνῆλθ’ ἐξ εὐτυχίασ Ἀτρείδαισ πάλαι παλαιᾶσ ἀπὸ συμφορᾶσ δόμων, ὁπότε χρυσείασ ἔρισ ἀρνὸσ ἤλυθε Τανταλίδαισ, οἰκτρότατα θοινάματα καὶ σφάγια γενναίων τεκέων· (Euripides, choral, strophe 11)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION