Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποπλανάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποπλανάω

Structure: ἀπο (Prefix) + πλανά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: = a)popla/zw

Sense

  1. to lead astray, to seduce, beguile

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποπλανῶ ἀποπλανᾷς ἀποπλανᾷ
Dual ἀποπλανᾶτον ἀποπλανᾶτον
Plural ἀποπλανῶμεν ἀποπλανᾶτε ἀποπλανῶσιν*
SubjunctiveSingular ἀποπλανῶ ἀποπλανῇς ἀποπλανῇ
Dual ἀποπλανῆτον ἀποπλανῆτον
Plural ἀποπλανῶμεν ἀποπλανῆτε ἀποπλανῶσιν*
OptativeSingular ἀποπλανῷμι ἀποπλανῷς ἀποπλανῷ
Dual ἀποπλανῷτον ἀποπλανῴτην
Plural ἀποπλανῷμεν ἀποπλανῷτε ἀποπλανῷεν
ImperativeSingular ἀποπλάνᾱ ἀποπλανᾱ́τω
Dual ἀποπλανᾶτον ἀποπλανᾱ́των
Plural ἀποπλανᾶτε ἀποπλανώντων, ἀποπλανᾱ́τωσαν
Infinitive ἀποπλανᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποπλανων ἀποπλανωντος ἀποπλανωσα ἀποπλανωσης ἀποπλανων ἀποπλανωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποπλανῶμαι ἀποπλανᾷ ἀποπλανᾶται
Dual ἀποπλανᾶσθον ἀποπλανᾶσθον
Plural ἀποπλανώμεθα ἀποπλανᾶσθε ἀποπλανῶνται
SubjunctiveSingular ἀποπλανῶμαι ἀποπλανῇ ἀποπλανῆται
Dual ἀποπλανῆσθον ἀποπλανῆσθον
Plural ἀποπλανώμεθα ἀποπλανῆσθε ἀποπλανῶνται
OptativeSingular ἀποπλανῴμην ἀποπλανῷο ἀποπλανῷτο
Dual ἀποπλανῷσθον ἀποπλανῴσθην
Plural ἀποπλανῴμεθα ἀποπλανῷσθε ἀποπλανῷντο
ImperativeSingular ἀποπλανῶ ἀποπλανᾱ́σθω
Dual ἀποπλανᾶσθον ἀποπλανᾱ́σθων
Plural ἀποπλανᾶσθε ἀποπλανᾱ́σθων, ἀποπλανᾱ́σθωσαν
Infinitive ἀποπλανᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποπλανωμενος ἀποπλανωμενου ἀποπλανωμενη ἀποπλανωμενης ἀποπλανωμενον ἀποπλανωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐν τούτῳ δὲ ὁ μὲν Ἄρατοσ ἐμφὺσ τῇ πορείᾳ παρὰ τὸ κρημνῶδεσ ἡμιλλᾶτο, βραδέωσ καὶ ταλαιπώρωσ τὸ πρῶτον, οὐ κατακρατῶν, ἀλλ’ ἀποπλανώμενοσ τοῦ τρίβου παντάπασιν ἐνδεδυκότοσ καὶ πεοισκιαζομένου ταῖσ τραχύτησι καὶ διὰ πολλῶν ἑλιγμῶν καὶ παραβολῶν περαίνοντοσ πρὸσ τὸ τεῖχοσ, εἶτα θαυμάσιον οἱο͂ν ἡ σελήνη λέγεται διαστέλλουσα τὰ νέφη καὶ ὑπολαμποῦσα, τῆσ ὁδοῦ τὸ χαλεπώτατον σαφηνίζειν, ἑώσ ἥψατο τοῦ τείχουσ καθ’ ὃν ἔδει τόπον· (Plutarch, Aratus, chapter 22 1:1)
  • "ἔστιν εἴ τισ βούλεται κατὰ τὰσ τοιαύτασ παραλλαγὰσ τὸ μὲν ἀγαθὸν αὐτῶν λέγειν τὸ δὲ κακόν, ἐπὶ γ’ αὐτὰ φερόμενοσ τὰ πράγματα καὶ μὴ ἄλλωσ ἀποπλανώμενοσ, ἐν μὲν τοῖσ σημαινομένοισ οὐ διαπίπτοντοσ αὐτοῦ, τὰ δ’ ἄλλα στοχαζομένου τῆσ κατὰ τὰσ ὀνομασίασ συνηθείασ. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 30 7:1)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION