Hellas Alive Dictionary - απαρηγορητος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀπαρηγόρητος ἀπαρηγόρητη ἀπαρηγόρητον

Structure: ἀπαρηγορητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: parhgore/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀπαρηγόρητος ἀπαρηγορήτου	ἀπαρηγορητότερος ἀπαρηγορητοτέρου	ἀπαρηγορητότατος ἀπαρηγορητοτάτου
Adverb	ἀπαρηγορήτως	ἀπαρηγορητότερον	ἀπαρηγορητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

οἱ δὲ τῶν Ἀμμανιτῶν ἄρχοντεσ κακοήθωσ ἀλλ’ οὐ κατὰ τὸν Δαυίδου τρόπον ταῦτ’ ἐδέξαντο, καὶ παρώτρυναν τὸν βασιλέα λέγοντεσ κατασκόπουσ πεπομφέναι τῆσ χώρασ Δαυίδην καὶ τῆσ αὑτῶν δυνάμεωσ ἐπὶ προφάσει φιλανθρωπίασ, φυλάττεσθαί τε συνεβούλευον καὶ μὴ προσέχειν τοῖσ λόγοισ αὐτοῦ, μὴ καὶ σφαλεὶσ ἀπαρηγορήτῳ συμφορᾷ περιπέσῃ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 145:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com