Hellas Alive Dictionary - απαρηγορητος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀπαρηγόρητος ἀπαρηγόρητη ἀπαρηγόρητον

Structure: ἀπαρηγορητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: parhgore/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀπαρηγόρητος ἀπαρηγορήτου	ἀπαρηγορητότερος ἀπαρηγορητοτέρου	ἀπαρηγορητότατος ἀπαρηγορητοτάτου
Adverb	ἀπαρηγορήτως	ἀπαρηγορητότερον	ἀπαρηγορητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

χωρὶσ δὲ τούτων, εἰ δεῖ τὸν ἀτυχήσαντα μὴ περιορᾶν ἀπαρηγόρητον ἐν τῷ πάθει κείμενον, ἀλλὰ καὶ λόγοισ χρῆσθαι κουφίζουσι καὶ πρὸσ ἡδίω πράγματα τρέπειν τὴν διάνοιαν, ὥσπερ οἱ τοὺσ ὀφθαλμιῶντασ ἀπὸ τῶν λαμπρῶν καὶ ἀντιτύπων ἐπὶ τὰ χλωρὰ καὶ μαλακὰ χρώματα τὴν ὄψιν ἀπάγειν κελεύοντεσ, πόθεν ἄν τισ ἐπαγάγοιτο βελτίω παρηγορίαν ἢ πατρίδοσ εὐτυχούσησ ἐκ τῶν κοινῶν παθῶν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα σύγκρασιν ποριζόμενοσ τοῖσ βελτίοσιν ἀφανίζουσαν τὰ χείρω; (Plutarch, Demosthenes, chapter 22 5:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com