Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντονομασίᾱ

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀντονομασίᾱ ἀντονομασίᾱς

Structure: ἀντονομασι (Stem) + ᾱ (Ending)

Sense

  1. (rhetoric) use or substitution of an epithet or patronymic for a proper noun, antonomasia
  2. nomination of a successor by retiring official
  3. (grammar) pronoun; the use of a proper noun
  4. contrary denomination

Examples

  • ἕτεροι δὲ καὶ τὰσ ἀντονομασίασ ἀποζεύξαντεσ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων ἕκτον στοιχεῖον τοῦτ’ ἐποίησαν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 25)
  • ἔτι πρὸσ τούτοισ ἠξίουν τὰ μὲν ὀνοματικὰ προτάττειν τῶν ἐπιθέτων, τὰ δὲ προσηγορικὰ τῶν ὀνοματικῶν, τὰσ δ’ ἀντονομασίασ τῶν προσηγορικῶν, ἔν τε τοῖσ ῥήμασι φυλάττειν, ἵνα τὰ ὀρθὰ τῶν ἐγκλινομένων ἡγῆται καὶ τὰ παρεμφατικὰ τῶν ἀπαρεμφάτων, καὶ ἄλλα τοιαῦτα πολλά. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 538)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION