Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνθυπατεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνθυπατεύω

Structure: ἀντ (Prefix) + ὑπατεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from a)nqu/patos

Sense

  1. to be proconsul

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνθυπατεύω ἀνθυπατεύεις ἀνθυπατεύει
Dual ἀνθυπατεύετον ἀνθυπατεύετον
Plural ἀνθυπατεύομεν ἀνθυπατεύετε ἀνθυπατεύουσιν*
SubjunctiveSingular ἀνθυπατεύω ἀνθυπατεύῃς ἀνθυπατεύῃ
Dual ἀνθυπατεύητον ἀνθυπατεύητον
Plural ἀνθυπατεύωμεν ἀνθυπατεύητε ἀνθυπατεύωσιν*
OptativeSingular ἀνθυπατεύοιμι ἀνθυπατεύοις ἀνθυπατεύοι
Dual ἀνθυπατεύοιτον ἀνθυπατευοίτην
Plural ἀνθυπατεύοιμεν ἀνθυπατεύοιτε ἀνθυπατεύοιεν
ImperativeSingular ἀνθυπάτευε ἀνθυπατευέτω
Dual ἀνθυπατεύετον ἀνθυπατευέτων
Plural ἀνθυπατεύετε ἀνθυπατευόντων, ἀνθυπατευέτωσαν
Infinitive ἀνθυπατεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνθυπατευων ἀνθυπατευοντος ἀνθυπατευουσα ἀνθυπατευουσης ἀνθυπατευον ἀνθυπατευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνθυπατεύομαι ἀνθυπατεύει, ἀνθυπατεύῃ ἀνθυπατεύεται
Dual ἀνθυπατεύεσθον ἀνθυπατεύεσθον
Plural ἀνθυπατευόμεθα ἀνθυπατεύεσθε ἀνθυπατεύονται
SubjunctiveSingular ἀνθυπατεύωμαι ἀνθυπατεύῃ ἀνθυπατεύηται
Dual ἀνθυπατεύησθον ἀνθυπατεύησθον
Plural ἀνθυπατευώμεθα ἀνθυπατεύησθε ἀνθυπατεύωνται
OptativeSingular ἀνθυπατευοίμην ἀνθυπατεύοιο ἀνθυπατεύοιτο
Dual ἀνθυπατεύοισθον ἀνθυπατευοίσθην
Plural ἀνθυπατευοίμεθα ἀνθυπατεύοισθε ἀνθυπατεύοιντο
ImperativeSingular ἀνθυπατεύου ἀνθυπατευέσθω
Dual ἀνθυπατεύεσθον ἀνθυπατευέσθων
Plural ἀνθυπατεύεσθε ἀνθυπατευέσθων, ἀνθυπατευέσθωσαν
Infinitive ἀνθυπατεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνθυπατευομενος ἀνθυπατευομενου ἀνθυπατευομενη ἀνθυπατευομενης ἀνθυπατευομενον ἀνθυπατευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνθῡπάτευον ἀνθῡπάτευες ἀνθῡπάτευεν*
Dual ἀνθῡπατεύετον ἀνθῡπατευέτην
Plural ἀνθῡπατεύομεν ἀνθῡπατεύετε ἀνθῡπάτευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνθῡπατευόμην ἀνθῡπατεύου ἀνθῡπατεύετο
Dual ἀνθῡπατεύεσθον ἀνθῡπατευέσθην
Plural ἀνθῡπατευόμεθα ἀνθῡπατεύεσθε ἀνθῡπατεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἳ καὶ πάντα, ὅσα διῴκησεν ὁ Σύλλασ ὑπατεύων τε καὶ ἀνθυπατεύων, βέβαια καὶ ἀνεύθυνα ἐψηφίζοντο εἶναι εἰκόνα τε αὐτοῦ ἐπίχρυσον ἐπὶ ἵππου πρὸ τῶν ἐμβόλων ἀνέθεσαν καὶ ὑπέγραψαν "Κορνηλίου Σύλλα ἡγεμόνοσ Εὐτυχοῦσ. (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 11 3:3)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION