Hellas Alive Dictionary - ανεπαισθητος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀνεπαίσθητος ἀνεπαίσθητη ἀνεπαίσθητον

Structure: ἀ (Prefix) + νεπαισθητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)paisqa/nomai

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀνεπαίσθητος ἀνεπαισθήτου	ἀνεπαισθητότερος ἀνεπαισθητοτέρου	ἀνεπαισθητότατος ἀνεπαισθητοτάτου
Adverb	ἀνεπαισθήτως	ἀνεπαισθητότερον	ἀνεπαισθητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

φύσει γὰρ ἀνεπαίσθητον οὐκ ἔστι κατ’ αὐτούσ ἀλλὰ καὶ λέγει διαρρήδην Χρύσιπποσ ἐν τοῖσ περὶ Τέλουσ αἰσθητὸν εἶναι τάγαθόν· (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 9 3:1)
εἰσ ἀνεπαίσθητον γὰρ χάριν ἡ τιμὴ τιθεμένη μαρτυρίαν ἀνόθευτον περιεῖχε τῆσ ἀληθείασ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 72 1:2)
σὺ τοίνυν ταμιευσάμενοσ τἀγαθὰ τὰ κατὰ τὸν πρῶτον χρόνον γενησόμενα ποιήσεισ ἀνεπαίσθητον Αἰγυπτίοισ τὴν ἐπελευσομένην συμφοράν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 2 112:4)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com