Hellas Alive Dictionary - ανδροκμητος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀνδρόκμητος ἀνδρόκμητη ἀνδρόκμητον

Structure: ἀνδροκμητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ka/mnw

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀνδρόκμητος ἀνδροκμήτου	ἀνδροκμητότερος ἀνδροκμητοτέρου	ἀνδροκμητότατος ἀνδροκμητοτάτου
Adverb	ἀνδροκμήτως	ἀνδροκμητότερον	ἀνδροκμητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

νεκροὺσ δὲ τοὺσ θανόντασ, οὐ βλάπτων πόλιν οὐδ’ ἀνδροκμῆτασ προσφέρων ἀγωνίασ, θάψαι δικαιῶ, τὸν Πανελλήνων νόμον σῴζων. (Euripides, Suppliants, episode 4:17)
ἀνδροκμῆτασ δ’ ἀώρ‐ ουσ ἀπεννέπω τύχασ, νεανίδων τ’ ἐπηράτων ἀνδροτυχεῖσ βιότουσ δότε, κύρι’ ἔχοντεσ, θεαί τ’ ὦ Μοῖραι ματροκασιγνῆται, δαίμονεσ ὀρθονόμοι, παντὶ δόμῳ μετάκοινοι, παντὶ χρόνῳ δ’ ἐπιβριθεῖσ ἐνδίκοισ ὁμιλίαισ, πάντᾳ τιμιώταται θεῶν. (Aeschylus, Eumenides, choral, strophe 21)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com