Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἁλίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἁλίζω

Structure: ἁλίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a/(ls

Sense

  1. to salt, to salinate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁλίζω ἁλίζεις ἁλίζει
Dual ἁλίζετον ἁλίζετον
Plural ἁλίζομεν ἁλίζετε ἁλίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἁλίζω ἁλίζῃς ἁλίζῃ
Dual ἁλίζητον ἁλίζητον
Plural ἁλίζωμεν ἁλίζητε ἁλίζωσιν*
OptativeSingular ἁλίζοιμι ἁλίζοις ἁλίζοι
Dual ἁλίζοιτον ἁλιζοίτην
Plural ἁλίζοιμεν ἁλίζοιτε ἁλίζοιεν
ImperativeSingular ά̔λιζε ἁλιζέτω
Dual ἁλίζετον ἁλιζέτων
Plural ἁλίζετε ἁλιζόντων, ἁλιζέτωσαν
Infinitive ἁλίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁλιζων ἁλιζοντος ἁλιζουσα ἁλιζουσης ἁλιζον ἁλιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἁλίζομαι ἁλίζει, ἁλίζῃ ἁλίζεται
Dual ἁλίζεσθον ἁλίζεσθον
Plural ἁλιζόμεθα ἁλίζεσθε ἁλίζονται
SubjunctiveSingular ἁλίζωμαι ἁλίζῃ ἁλίζηται
Dual ἁλίζησθον ἁλίζησθον
Plural ἁλιζώμεθα ἁλίζησθε ἁλίζωνται
OptativeSingular ἁλιζοίμην ἁλίζοιο ἁλίζοιτο
Dual ἁλίζοισθον ἁλιζοίσθην
Plural ἁλιζοίμεθα ἁλίζοισθε ἁλίζοιντο
ImperativeSingular ἁλίζου ἁλιζέσθω
Dual ἁλίζεσθον ἁλιζέσθων
Plural ἁλίζεσθε ἁλιζέσθων, ἁλιζέσθωσαν
Infinitive ἁλίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἁλιζομενος ἁλιζομενου ἁλιζομενη ἁλιζομενης ἁλιζομενον ἁλιζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̔λιζον ή̔λιζες ή̔λιζεν*
Dual ἡλίζετον ἡλιζέτην
Plural ἡλίζομεν ἡλίζετε ή̔λιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἡλιζόμην ἡλίζου ἡλίζετο
Dual ἡλίζεσθον ἡλιζέσθην
Plural ἡλιζόμεθα ἡλίζεσθε ἡλίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐοίκε τοίνυν κατάδηλον γενόμενον ἂν μᾶλλον εἰ τῷ Δωρικῷ τισ ὀνόματι χρῷτο ‐ "ἅλιον" γὰρ καλοῦσιν οἱ Δωριῆσ ‐ "ἅλιοσ" οὖν εἰή μὲν ἂν κατὰ τὸ ἁλίζειν εἰσ ταὐτὸν τοὺσ ἀνθρώπουσ ἐπειδὰν ἀνατείλῃ, εἰή δ’ ἂν καὶ τῷ περὶ τὴν γῆν ἀεὶ εἱλεῖν ἰών, ἐοίκοι δ’ ἂν καὶ ὅτι ποικίλλει ἰὼν τὰ γιγνόμενα ἐκ τῆσ γῆσ· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 153:6)
  • ἐδόκεε ὁ Ξέρξησ ἄνδρα οἱ ἐπιστάντα μέγαν τε καὶ εὐειδέα εἰπεῖν "μετὰ δὴ βουλεύεαι, ὦ Πέρσα, στράτευμα μὴ ἄγειν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, προείπασ ἁλίζειν Πέρσασ στρατόν; (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 12 2:5)

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION