Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

αἰτητός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: αἰτητός

Structure: αἰτητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ai)te/w의 분사형

Sense

  1. asked for

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative αἰτητός αἰτητή αί̓τητον
Genitive αἰτητοῦ αἰτητῆς αἰτήτου
Dative αἰτητῷ αἰτητῇ αἰτήτῳ
Accusative αἰτητόν αἰτητήν αί̓τητον
Vocative αἰτητέ αἰτητή αί̓τητον
DualN/A/V αἰτητώ αἰτητᾱ́ αἰτήτω
G/D αἰτητοῖν αἰτηταῖν αἰτήτοιν
PluralNominative αἰτητοί αἰτηταί αί̓τητα
Genitive αἰτητῶν αἰτητῶν αἰτήτων
Dative αἰτητοῖς αἰτηταῖς αἰτήτοις
Accusative αἰτητούς αἰτητᾱ́ς αί̓τητα
Vocative αἰτητοί αἰτηταί αί̓τητα
Positive Comparative Superlative
Adjective αἰτητός αἰτητοῦ αἰτητότερος αἰτητοτεροῦ αἰτητότατος αἰτητοτατοῦ
Adverb αἰτήτως αἰτητότερον αἰτητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὦ πλοῦτε καὶ τυραννὶ καὶ τέχνη τέχνησ ὑπερφέρουσα τῷ πολυζήλῳ βίῳ, ὅσοσ παρ’ ὑμῖν ὁ φθόνοσ φυλάσσεται, εἰ τῆσδέ γ’ ἀρχῆσ οὕνεχ’, ἣν ἐμοὶ πόλισ δωρητόν, οὐκ αἰτητόν, εἰσεχείρισεν, ταύτησ Κρέων ὁ πιστόσ, οὑξ ἀρχῆσ φίλοσ, λάθρᾳ μ’ ὑπελθὼν ἐκβαλεῖν ἱμείρεται, ὑφεὶσ μάγον τοιόνδε μηχανορράφον, δόλιον ἀγύρτην, ὅστισ ἐν τοῖσ κέρδεσιν μόνον δέδορκε, τὴν τέχνην δ’ ἔφυ τυφλόσ. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 6:1)

Synonyms

  1. asked for

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION