Sense

1. a regulator, a judge or umpire, a president, manager
2. an elective prince

Examples

• εἰ δ’ ὁ μὲν ἂρ κατὰ ἄστυ μένει παρὰ οἷσι πολίταισ δήμου κηδόμενοσ, διὰ δὲ κρίνουσι θέμιστασ, δμώων δή τινα πρέσβυ σύ μοι φράσον ἡγεμονεύσασ, ὅστισ ἐπ’ ἀγρῶν τῶνδε γεραίτεροσ αἰσυμνήτησ, ᾧ κε τὸ μὲν εἴποιμι, τὸ δ’ ἐκ φαμένοιο πυθοίμην. (Theocritus, Idylls, 18)
• οἱ γὰρ Αἰσυμνῆται καλούμενοι παρ’ Ἕλλησι τὸ ἀρχαῖον, ὡσ ἐν τοῖσ περὶ βασιλείασ ἱστορεῖ Θεόφραστοσ, αἱρετοί τινεσ ἦσαν τύραννοι· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 73 4:3)
• αἰσυμνῆται δὲ κριτοὶ ἐννέα πάντεσ ἀνέσταν δήμιοι, οἳ κατ’ ἀγῶνασ ἐὺ πρήσσεσκον ἕκαστα, λείηναν δὲ χορόν, καλὸν δ’ εὔρυναν ἀγῶνα. (Homer, Odyssey, Book 8 28:2)
• ὕποπτοσ γὰρ ἀνδρὶ αἰσυμνήτῃ καὶ τῶν τισ ἑτάρων. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , 7:10)
• οἱ δὲ Αἰακέοσ παῖδεσ ἄλαστα κακὰ ἔρδουσι καὶ Μιλησίουσ οὐκ ἐπιλείπουσι αἰσυμνῆται. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. b'. ANACIMENHS 3:1)
• τῷ θεῷ δὲ τῷ ἐντὸσ τῆσ λάρνακοσ ἐπίκλησισ μέν ἐστιν Αἰσυμνήτησ, οἱ δὲ αὐτὸν ἐσ τὰ μάλιστα θεραπεύοντεσ ἐννέα τέ εἰσιν ἄνδρεσ, οὓσ ἂν ἐκ πάντων ὁ δῆμοσ προέληται κατ’ ἀξίωμα, καὶ ἴσαι γυναῖκεσ τοῖσ ἀνδράσι. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 20 2:1)

Similar forms

• Αἰσυμνῆται (3)
• Αἰσυμνήτου (3)
• αἰσυμνήτης (2)
• αἰσυμνήτας (2)
• αἰσυμνήτῃ (1)
• αἰσυμνητείαν (1)
• αἰσυμνητῆρι (1)
• αἰσυμνητίην (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.