Ancient Greek-English Dictionary Language

αἰθαλόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: αἰθαλόω

Structure: αἰθαλό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to soil with soot or smoke

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰθαλῶ αἰθαλοῖς αἰθαλοῖ
Dual αἰθαλοῦτον αἰθαλοῦτον
Plural αἰθαλοῦμεν αἰθαλοῦτε αἰθαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular αἰθαλῶ αἰθαλοῖς αἰθαλοῖ
Dual αἰθαλῶτον αἰθαλῶτον
Plural αἰθαλῶμεν αἰθαλῶτε αἰθαλῶσιν*
OptativeSingular αἰθαλοῖμι αἰθαλοῖς αἰθαλοῖ
Dual αἰθαλοῖτον αἰθαλοίτην
Plural αἰθαλοῖμεν αἰθαλοῖτε αἰθαλοῖεν
ImperativeSingular αἰθάλου αἰθαλούτω
Dual αἰθαλοῦτον αἰθαλούτων
Plural αἰθαλοῦτε αἰθαλούντων, αἰθαλούτωσαν
Infinitive αἰθαλοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰθαλων αἰθαλουντος αἰθαλουσα αἰθαλουσης αἰθαλουν αἰθαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰθαλοῦμαι αἰθαλοῖ αἰθαλοῦται
Dual αἰθαλοῦσθον αἰθαλοῦσθον
Plural αἰθαλούμεθα αἰθαλοῦσθε αἰθαλοῦνται
SubjunctiveSingular αἰθαλῶμαι αἰθαλοῖ αἰθαλῶται
Dual αἰθαλῶσθον αἰθαλῶσθον
Plural αἰθαλώμεθα αἰθαλῶσθε αἰθαλῶνται
OptativeSingular αἰθαλοίμην αἰθαλοῖο αἰθαλοῖτο
Dual αἰθαλοῖσθον αἰθαλοίσθην
Plural αἰθαλοίμεθα αἰθαλοῖσθε αἰθαλοῖντο
ImperativeSingular αἰθαλοῦ αἰθαλούσθω
Dual αἰθαλοῦσθον αἰθαλούσθων
Plural αἰθαλοῦσθε αἰθαλούσθων, αἰθαλούσθωσαν
Infinitive αἰθαλοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰθαλουμενος αἰθαλουμενου αἰθαλουμενη αἰθαλουμενης αἰθαλουμενον αἰθαλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὴν πεῖραν αὐτὴν δι’ ὀργῆσ πεποιημένοσ, ἐπεβούλευε τῷ ἀνδρὶ καὶ συνίστη τῶν ἡλικιωτῶν τινασ ἐπ’ αὐτόν, οὐ πολλοὺσ ἕνεκα τοῦ λαθεῖν, ἀλλ’ οἱ σύμπαντεσ ἑκκαίδεκα γενόμενοι χρίονται μὲν αἰθάλῳ τὰ πρόσωπα νυκτόσ, ἐμπιόντεσ δὲ ἄκρατον ἅμ’ ἡμέρᾳ προσπίπτουσι τῷ Ῥωμαίῳ κατ’ ἀγορὰν θύοντι, καὶ καταβαλόντεσ αὐτόν τε καὶ τῶν περὶ αὐτὸν οὐκ ὀλίγουσ ἐκ τῆσ πόλεωσ μετέστησαν. (Plutarch, , chapter 1 3:1)
  • "προέλοιντο, στάδην δὲ ἔπραττον, ὁ δὲ φαλλοφόροσ ἰθὺ βαδίζων καταπασθεὶσ αἰθάλῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 1610)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION