Σταγειρίτης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Σταγειρίτης
Σταγειρίτου
Structure:
Σταγειριτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- an inhabitant of Stagirus or Stagira or Stageira; a Stagirite
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ἀριστοτέλησ δὲ Νικομάχου Σταγειρίτησ ἀρχὰσ μὲν ἐντελέχειαν, ἤτοι εἶδοσ ὕλην στέρησιν· (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 1, chapter 3 46:1)
- Σμικρὸσ φαλακρὸσ τραυλὸσ ὁ Σταγειρίτησ, λαγνὸσ προγάστωρ παλλακαῖσ συνημμένοσ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , <*/b Ia)mbika/>74)
- καὶ τὸν Ἀριστοτέλην ἐνίοτε ἐμακάριζον, ὅστισ Σταγειρίτησ ὤν ̔τὰ δὲ Στάγειρα κώμη τῆσ Ὀλυνθίασ ἦν̓ ἁλούσησ δὲ Ὀλύνθου συγγενόμενοσ Ἀλεξάνδρῳ καὶ Φιλίππῳ διεπράξατο οἰκισθῆναι πάλιν τὸ χωρίον, καὶ μόνον αὐτὸν ἔφασκον εὐτυχῆσαι τὴν εὐτυχίαν ταύτην, ὥστε τῆσ πατρίδοσ οἰκιστὴν γενέσθαι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 16:1)
- Κυρηναϊκῆσ Ἀρίστιπποσ ὁ Κυρηναῖοσ, Ἠλιακῆσ Φαίδων ὁ Ἠλεῖοσ, Μεγαρικῆσ Εὐκλείδησ Μεγαρεύσ, Κυνικῆσ Ἀντισθένησ Ἀθηναῖοσ, Ἐρετρικῆσ Μενέδημοσ Ἐρετριεύσ, Διαλεκτικῆσ Κλειτόμαχοσ Καρχηδόνιοσ, Περιπατητικῆσ Ἀριστοτέλησ Σταγειρίτησ, Στωϊκῆσ Ζήνων Κιτιεύσ· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , PROOIMION 19:2)
- Μαθηταὶ δ’ αὐτοῦ Σπεύσιπποσ Ἀθηναῖοσ, Ξενοκράτησ Καλχηδόνιοσ, Ἀριστοτέλησ Σταγειρίτησ, Φίλιπποσ Ὀπούντιοσ, Ἑστιαῖοσ Περίνθιοσ, Δίων Συρακόσιοσ, Ἄμυκλοσ Ἡρακλεώτησ, Ἔραστοσ καὶ Κορίσκοσ Σκήψιοι, Τιμόλαοσ Κυζικηνόσ, Εὐαίων Λαμψακηνόσ, Πύθων καὶ Ἡρακλείδησ Αἴνιοι, Ἱπποθάλησ καὶ Κάλλιπποσ Ἀθηναῖοι, Δημήτριοσ Ἀμφιπολίτησ, Ἡρακλείδησ Ποντικὸσ καὶ ἄλλοι πλείουσ, σὺν οἷσ καὶ γυναῖκεσ δύο Λασθένεια Μαντινικὴ καὶ Ἀξιοθέα Φλειασία ἣ καὶ ἀνδρεῖα ἠμπίσχετο, ὥσ φησι Δικαίαρχοσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 45:1)
