Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Σηκουανός

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Σηκουανός Σηκουανοῦ

Structure: Σηκουαν (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. one of the Sequani

Declension

Second declension
Singular Dual Plural
Nominative Σηκουανός Σηκουανώ Σηκουανοί
Genitive Σηκουανοῦ Σηκουανοῖν Σηκουανῶν
Dative Σηκουανῷ Σηκουανοῖν Σηκουανοῖς
Accusative Σηκουανόν Σηκουανώ Σηκουανούς
Vocative Σηκουανέ Σηκουανώ Σηκουανοί

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἑάλωσαν γὰρ ἐν ταῖσ Ἄλπεσι φεύγοντεσ ὑπὸ Σηκουανῶν. (Plutarch, Caius Marius, chapter 24 4:4)
  • διόπερ καὶ κινήσασ ἐκεῖθεν ὑπερέβαλε τὰ Λιγγονικά, βουλόμενοσ ἅψασθαι τῆσ Σηκουανῶν φίλων ὄντων καὶ προκειμένων τῆσ Ἰταλίασ πρὸσ τὴν ἄλλην Γαλατίαν. (Plutarch, Caesar, chapter 26 3:1)

Synonyms

  1. one of the Sequani

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION