- τοὺσ μὲν γὰρ Φαίακασ καὶ πάνυ εἰκὸσ ἦν ὀρχήσει χαίρειν, ἁβρούσ τε ὄντασ καὶ ἐν πάσῃ εὐδαιμονίᾳ διατρίβοντασ. (Lucian, De saltatione, (no name) 13:3)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 13:3)
- ἀμέλει πολλῶν ἐν ταὐτῷ σκελετῶν κειμένων καὶ πάντων ὁμοίωσ φοβερόν τι καὶ διάκενον δεδορκότων καὶ γυμνοὺσ τοὺσ ὀδόντασ προφαινόντων, ἠπόρουν πρὸσ ἐμαυτὸν ᾧτινι διακρίναιμι τὸν Θερσίτην ἀπὸ τοῦ καλοῦ Νιρέωσ ἢ τὸν μεταίτην Ἶρον ἀπὸ τοῦ Φαιάκων βασιλέωσ ἢ Πυρρίαν τὸν μάγειρον ἀπὸ τοῦ Ἀγαμέμνονοσ. (Lucian, Necyomantia, (no name) 15:5)
(루키아노스, Necyomantia, (no name) 15:5)
- ἐπειδὴ δὲ ἐπαύσατο, τοῦτο δὴ τὸ τῶν Φαιάκων πάθοσ ἐπεπόνθειν πολὺν γὰρ δὴ χρόνον ἐσ αὐτὸν ἀπέβλεπον κεκηλημένοσ εἶτα πολλῇ συγχύσει καὶ ἰλίγγῳ κατειλημμένοσ τοῦτο μὲν ἱδρῶτι κατερρεόμην, τοῦτο δὲ φθέγξασθαι βουλόμενοσ ἐξέπιπτόν τε καὶ ἀνεκοπτόμην, καὶ ἥ τε φωνὴ ἐξέλειπε καὶ ἡ γλῶττα διημάρτανε, καί τέλοσ ἐδάκρυον ἀπορούμενοσ· (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 35:3)
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 35:3)
- καὶ ἐπὶ τῶν Φαιάκων δὲ ὁ ποιητὴσ ἔφη · (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 14 3:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 14 3:2)
- καὶ Ἀλκίνουσ δὲ ὁ τὸν τρυφερὸν ᾑρημένοσ βίον τοὺσ τρυφερωτάτουσ ἑστιῶν Φαίακασ καὶ τὸν Ὀδυσσέα ξενίζων, ἐπιδεικνύμενοσ αὐτῷ τὴν τοῦ κήπου κατασκευὴν καὶ τῆσ οἰκίασ καὶ τὸν αὑτοῦ βίον, τοιαύτασ παρατίθεται τραπέζασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 15 2:5)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 15 2:5)
- σοφόσ γ’ ὁ Φαίαξ δεξιῶσ τ’ οὐκ ἀπέθανεν. (Aristotle, Episode 2:5)
(아리스토텔레스, Episode 2:5)
- ἐκ ταύτησ δὲ καὶ Ποσειδῶνοσ ἐγένετο Φαίαξ, ἀφ’ οὗ τοὺσ Φαίακασ συνέβη τυχεῖν ταύτησ τῆσ προσηγορίασ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 72 3:2)
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 72 3:2)
- ἐπιστάτησ δὲ γενόμενοσ τούτων τῶν ἔργων ὁ προσαγορευόμενοσ Φαίαξ διὰ τὴν δόξαν τοῦ κατασκευάσματοσ ἐποίησεν ἀφ’ ἑαυτοῦ κληθῆναι τοὺσ ὑπονόμουσ φαίακασ. (Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 25 4:2)
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 25 4:2)