Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Διιπετής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: Διιπετής Διιπετές

Structure: Διιπετη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: pi/ptw

Sense

  1. fallen from Zeus, from heaven, fed or swollen by rain
  2. divine, bright, pure

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative Διιπετής Διίπετες
Genitive Διιπετούς Διιπέτους
Dative Διιπετεί Διιπέτει
Accusative Διιπετή Διίπετες
Vocative Διιπετές Διίπετες
DualN/A/V Διιπετεί Διιπέτει
G/D Διιπετοίν Διιπέτοιν
PluralNominative Διιπετείς Διιπέτη
Genitive Διιπετών Διιπέτων
Dative Διιπετέσιν* Διιπέτεσιν*
Accusative Διιπετείς Διιπέτη
Vocative Διιπετείς Διιπέτη
Positive Comparative Superlative
Adjective Διιπετής Διιπετούς Διιπετέστερος Διιπετεστέρου Διιπετέστατος Διιπετεστάτου
Adverb Διιπετέως Διιπετέστερον Διιπετέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ γὰρ ὡσ μὲν ἅπαντά τισ ἂν προσθείη τε καὶ χρὴ Διὶ, καὶ Νεῖλον ἂν δοίην εἶναι διιπετῆ καὶ ἔργον ἐκείνου, ἐπεὶ καὶ πατέρα αὐτὸν ἀνδρῶν τε θεῶν τε καλοῦμεν Ὁμήρου καὶ τοῦτο τὸ ῥῆμα φθεγγομένου, καίτοι τῶν θεῶν, ἀλλ’ οὐ πάντων πατὴρ αὐτῶν τῶν θεῶν ἐστι κατ’ αὐτοὺσ τοὺσ ποιητὰσ, καὶ οὐ δή που βιάσαιτ’ ἄν τισ καὶ τὸν Ποσειδῶ τούτου χάριν υἱὸν εἶναι Διὸσ καὶ τὴν Ἥραν θυγατέρα, καὶ ταῦτα Ὁμήρῳ δοκεῖν· (Aristides, Aelius, Orationes, 28:15)
  • ἄλλωσ γὰρ ἂν τὸν χειμάρρουν ἀκούοι τισ διιπετῆ καὶ ἄλλωσ τὸν ἀέναον· (Strabo, Geography, book 1, chapter 2 60:7)
  • οὕτωσ ἐξοχὴ ἐπὶ ἐξοχῇ συντρέχει ἐπὶ τοῦ διιπετῆ τὸν Νεῖλον λέγεσθαι. (Strabo, Geography, book 1, chapter 2 60:10)

Synonyms

  1. divine

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION