헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ εἰ μὲν τοιοῦτοσ ἐὼν εἶδόσ τε δέμασ τε ζώοισ ἡμέτερόσ τε πόσισ κεκλημένοσ εἰήσ, οὐκ ἂν ἔπειτά μ’ ἄχοσ πυκινὰσ φρένασ ἀμφικαλύπτοι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 25:2)
ὧν τί ἦν ἀθλιώτερον, μήτε εἰδότων μηδὲν μήτε ἑορακότων μήτ’ ἐχόντων, πλὴν ὅσα ἐφ’ ἡμέραν ἑκάστην ἐπ’ ἴσησ τοῖσ ἀλόγοισ ζώοισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 4:1)
πρώτη γὰρ ἤνεγκεν ἄνθρωπον καὶ πρώτη πατρίσ ἐστιν ἀνθρώπου, καὶ ὅπερ τοῖσ πᾶσι ζώοισ τοῖσ ἐγγείοισ ἐστὶν ἡ πᾶσα γῆ, τοῦτο ἥδε νενίκηκεν εἶναι τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει, μήτηρ καὶ τροφὸσ κοινὴ καὶ τῆσ φύσεωσ ἀφορμὴ, χῶρόσ τισ ἀνθρώπων ἴδιοσ ἐκ πάσησ γῆσ ἐξῃρημένοσ, ὥσπερ οἱ τῶν τεμενῶν ὁρ́οι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 12:6)
οὔτε γὰρ αὐτοί σφισιν εἶχον ὅ τι χρήσονται, οὐδὲ γὰρ ἦν οὐδὲν τὸ συνάγον, ἀλλ’ οἱ μείζουσ τοὺσ ἐλάττουσ ἦγον, οὔτε τοῖσ ἄλλοισ ζώοισ εἶχον ἀνταρκεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 99:2)
σὺ δὲ τὸν νόμον μεταβάλλεισ καὶ τὴν τάξιν ἐναλλάττεισ, ἣν ἡ φύσισ κατέδειξεν οὐκ ἐν ἀνθρώποισ μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ζώοισ, αὕτη δ’ ἐστὶν ἀκούειν τοῦ βελτίονοσ, καὶ νομίζεισ τὸν ἀετὸν οἱο͂́ν τ’ εἶναι τὸ ἴσον κινεῖσθαι τῷ κολοιῷ, οὗ καὶ προσιόντοσ ἔτι πόρρωθεν δήλη τοῖσ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν δυναμένοισ ἡ ἀλκὴ σχίζοντοσ τὸν ἀέρα, ὥσπερ ὅταν ναῦται τῇ κώπῃ τὴν θάλατταν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 29:10)
ἐν μὲν οὖν τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ ἀλόγωσ τοῦτο ὑπάρχει, καὶ ἐφ’ ὅσον μετέχουσι τῆσ φύσεωσ, ἐπὶ τοσοῦτον, καὶ τεκνοποιίασ μόνον χάριν·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 15:1)
διὸ οὔτε ἐν τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ ἐστὶν ἡ προαίρεσισ, οὔτε ἐν πάσῃ ἡλικίᾳ, οὔτε πάντωσ ἔχοντοσ ἀνθρώπου.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 183:1)
διὸ καὶ φωναὶ καὶ αἱ ἕξεισ καὶ συνημερεύσεισ τοῖσ ὁμογενέσιν ἥδισται ἀλλήλοισ, καὶ τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 115:4)
διὸ καὶ ἐν τοῖσ ζῴοισ ἡ περὶ τὰ τέκνα σπουδὴ ἐστί, καὶ τοῦ γεννῆσαι καὶ <τὰ> γεννώμενα σῴζειν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 156:1)
τὸ δὴ συζῆν αἱρεῖσθαι δόξειε μὲν ἂν εἶναι σκοπουμένοισ πωσ εὐήθεσ ἐπὶ τῶν κοινῶν πρῶτον καὶ τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ, οἱο͂ν τοῦ συνεσθίειν ἢ τοῦ συμπίνειν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 237:2)
νοῦν δή τισ εἰπὼν ἐνεῖναι, καθάπερ ἐν τοῖσ ζῴοισ, καὶ ἐν τῇ φύσει τὸν αἴτιον τοῦ κόσμου καὶ τῆσ τάξεωσ πάσησ οἱο͂ν νήφων ἐφάνη παρ’ εἰκῇ λέγοντασ τοὺσ πρότερον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 78:1)
αὐτὸ ἄρα ζῷον ἓν ἕκαστον ἔσται τῶν ἐν τοῖσ ζῴοισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 229:3)
τοῖσ ζῴοισ, καὶ πᾶσι τοῖσ ὑπὸ τὴν αἱρ́εσιν παρακολουθεῖ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 31:1)
οὐκ ἔστι δὲ οὐδ’ ἐν τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ κατὰ ταύτασ τὰσ αἰσθήσεισ ἡδονὴ πλὴν κατὰ συμβεβηκόσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 141:3)
ἄνθρωποσ γὰρ τῇ φύσει συνδυαστικὸν μᾶλλον ἢ πολιτικόν, ὅσῳ πρότερον καὶ ἀναγκαιότερον οἰκία πόλεωσ, καὶ τεκνοποιία κοινότερον τοῖσ ζῴοισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 131:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION