헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ζῶντοσ μὲν αὐτοῦ ἀφαιρεῖται τὴν ὄνησιν τῆσ παιδοποιίασ, ὥσπερ ἐκεῖνοσ ἐκείνου τὴν παρρησίαν, τελευτήσαντα δὲ αὐτόν, ἡνίκα ὁ μὲν εὐεργετούμενοσ οὐκ αἰσθάνεται ὧν εὖ πάσχει, τιμᾶται δὲ ὁ νόμοσ καὶ τὸ θεῖον, θάπτειν ἤδη κελεύει καὶ τἆλλα ποιεῖν τὰ νομιζόμενα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 142)
ἀπηνέχθη γὰρ ἡ κατὰ τοῦδε τοῦ ψηφίσματοσ γραφή, ἣν οὐχ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ, ἀλλ’ ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀλέξανδρον ἐνδείξεώσ με φῂσ ἀπενεγκεῖν, ἔτι Φιλίππου ζῶντοσ, πρὶν Ἀλέξανδρον εἰσ τὴν ἀρχὴν καταστῆναι, οὔπω σοῦ τὸ περὶ Παυσανίαν ἐνύπνιον ἑωρακότοσ, οὐδὲ πρὸσ τὴν Ἀθηνᾶν καὶ τὴν Ἥραν νύκτωρ διειλεγμένου.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2191)
πότερα γὰρ αὐτοῦ ζῶντοσ ἢ τεθνηκότοσ φάτισ πρὸσ ἄλλων ναυτίλων ἐκλῄζετο;
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 4:13)
εἴτ’ οὖν θανόντοσ εἴτε καὶ ζῶντοσ πέρι λέγω.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 3:7)
ἀλλ’ ἀντιδοῦναι δεῖ σ’ ἀπὸ ζῶντοσ ῥοφεῖν ἐρυθρὸν ἐκ μελέων πέλανον·
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode, lyric5)
λόγοσ δὲ ὡσ τῶν ἐπ’ ἐρημίησ ἀφιγμένων τισ ἐξερπύσαντα ἐκ τῆσ γῆσ ἔχιν ἰδὼν, ὑπ’ ἀνάγκησ τοῦ λιμοῦ ἢ τῷ πάθεϊ ἀχθεσθεὶσ, ὡσ ἀμείψασθαι τὸ κακὸν κακῷ, ζῶντοσ ἐνέφαγε τοῦ ἔχιοσ, καὶ οὐ πρόσθεν ἐτελεύτησε πρὶν ἢ πάντα αὐτῷ διασαπῆναι καὶ ἀποστῆναι τὰ μέλεα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.393)
οἶμαι γὰρ εἴ τισ θεῶν ἔδωκεν αὐτοῖσ ἀνάστασιν ἔτι τούτου ζῶντοσ πάντασ ἂν εἰσ ταυτὸν τοὺσ ὁμοτέχνουσ αὐτῶν συναγαγόντασ παρὰ τούτου κελεύειν μανθάνειν ἃ χρὴ περὶ αὐτῶν φρονεῖν καὶ λέγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 6:14)
πολὺ γὰρ μᾶλλον ἔτι ζῶντοσ εἰκὸσ ἀγωνιᾶσαι μή ποτε ἀπαλλαγείη καὶ προσορᾶν, ἑώσ ἐνῆν, ὥσπερ ἄλλο τι ἀγαπητὸν ἢ τελευτήσαντοσ τὴν ἡλικίαν ὑπολογίζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 10:1)
εἰ δέ ποθ’ ὕστερον καὶ προσέπταισαν, οὐδ’ ἐν ταῖσ ναυσὶν ἐνίκων ἀεὶ νικήσαντεσ τότε, ἀλλ’ οὐ Θεμιστοκλῆσ γε οὐδετέρου τῶν πταισμάτων τούτων αἴτιοσ οὐδαμοῦ, οὗ γε καὶ ζῶντοσ καὶ μετὰ τὴν τελευτὴν οὐκ ὀλίγον χρόνον τοσοῦτον ἴσχυον ἀμφότερα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 101:11)
τοσούτῳ κρείττων ἦν τεθνεὼσ Περικλῆσ ἐκείνου ζῶντοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 148:2)
καὶ τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἐῶ, ἀλλ’ ἡμᾶσ τουτουσὶ οὓσ προσεῖπασ φιλτάτουσ, καὶ οὓσ ἀνέστησ ἰδὼν, καὶ οἷσ τὸν κρατῆρα ἔστησασ καὶ προεῖπασ ζωρότερον εἶναι, τί κωλύει καὶ ἡμᾶσ αὔριον κεῖσθαι τηνικάδε ὁμοῦ τοῖσ ἄλλοισ ἀναμεμιγμένουσ, καὶ μεθ’ ὧν νῦν σπένδεισ, ἀπὸ τούτων ῥυῆναι τὴν γῆν αἵματι καὶ κρατῆρασ ἐν Ἕκτοροσ ἵστασθαι ἐπινικίουσ καὶ παιᾶνασ ᾄδεσθαι σοῦ ζῶντοσ ὦ Ζεῦ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 11:14)
οὐ γὰρ μὰ τὴν Δήμητρ’ ἐμοῦ ζῶντοσ ἐγχανοῦνται·
(아리스토파네스, Lysistrata, Parodos, antistrophe 11)
μὰ τὸν Διόνυσον οὐδέποτε ζῶντόσ γ’ ἐμοῦ.
(아리스토파네스, Peace, Prologue, iambics7)
Λάγγαροσ δὲ ὁ τῶν Ἀγριάνων βασιλεὺσ ἤδη μὲν καὶ Φιλίππου ζῶντοσ ἀσπαζόμενοσ Ἀλέξανδρον δῆλοσ ἦν καὶ ἰδίᾳ ἐπρέσβευσε παῤ αὐτόν, τότε δὲ παρῆν αὐτῷ μετὰ τῶν ὑπασπιστῶν, ὅσουσ τε καλλίστουσ καὶ εὐοπλοτάτουσ ἀμφ̓ αὑτὸν εἶχε·
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 5 2:1)
καὶ περὶ τοῦ Χάρητοσ ἐν τῇ πέμπτῃ καὶ τεσσαρακοστῇ φησιν Χάρητόσ τε νωθροῦ τε ὄντοσ καὶ βραδέοσ, καίτοι γε καὶ πρὸσ τρυφὴν ἤδη ζῶντοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:190)

SEARCH

MENU NAVIGATION