헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

θεοὶ δ’ ὡσ εἶδον αὐτὸν ἐπ’ οὐρανὸν ὁρμώμενον, εἰσ Αἴγυπτον φυγάδεσ ἐφέροντο, καὶ διωκόμενοι τὰσ ἰδέασ μετέβαλον εἰσ ζῷα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 6 3:9)
πορευόμενοσ οὖν ἐπὶ τὰσ Γηρυόνου βόασ διὰ τῆσ Εὐρώπησ, ἄγρια πολλὰ <ζῷα> ἀνελὼν Λιβύησ ἐπέβαινε, καὶ παρελθὼν Ταρτησσὸν ἔστησε σημεῖα τῆσ πορείασ ἐπὶ τῶν ὁρ́ων Εὐρώπησ καὶ Λιβύησ ἀντιστοίχουσ δύο στήλασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 10:5)
Δυοῖσι τοῖσι πρώτοισι, τροφῇ καὶ πνεύματι, τὰ ζῷα ζῆ, τουτέων δὲ πολλὸν ἐπικαιροτέρη ἡ ἀναπνοή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.1)
Ἐλέφαντι τῷ πάθεϊ καὶ τῷ θηρίῳ τῷ ἐλέφαντι ξυνὰ μυρία καὶ ἰδέῃ καὶ χροιῇ καὶ μεγέθεϊ καὶ βιοτῇ· ἀτὰρ οὐδὲ ἄλλῳ τῳ ἴκελα, οὔτε τὸ πάθοσ πάθεϊ, οὔτε τὸ ζῷον ζῳῴ· ἐλέφασ μέν γε τὸ θηρίον καὶ κάρτα διαφέρον· πρώτιστα μέν γε μέγιστον καὶ πάχιστον · μεγέθεϊ μὲν ὁκόσον ἂν ζῷον ἐπ’ ἄλλῳ ζῳῴ πυργηδὸν ἀναθείησ μέγα· πάχιστον δὲ ἐσ πλεῦνα ζῷα πάχιστα, εἰ παράλληλα ξυνθείησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.341)
ὧδε καὶ βόεσ, ὧδε καὶ κύνεσ, ἠδὲ ὁκόσα ἀνὰ τὴν γῆν ἑρπετὰ καὶ ζῷα φέρβεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.345)
τρίχεσ δὲ ἄλλοισι μὲν ζῳοίσι φύσι ἠδὲ καὶ χαῖται· ἐλέφαντι δὲ τόδε ἐστὶ ὁ χνοῦσ· μυρίαι δὲ καὶ ἄλλαι παραλλαγαὶ πρὸσ τὰ ἀλλὰ ζῷα· καὶ γὰρ ὀπίσω κοτὲ κατὰ γόνυ κάμπτει, ὅκωσ ἄνθρωποσ, καὶ μαζὸν πρὸσ τῇσι μασχάλῃσι ἴσχει ὅκωσ γυναῖκεσ· ἀλλ’ οὔτι μοι χρέοσ τανῦν ἀμφὶ τοῦ ζῳού γράφειν, πλὴν ὁκόσον ἔξαλλόν τι καὶ ἡ νοῦσοσ ὁ ἐλέφασ καὶ ὁκόσα ἴκελα ἡ ἰδέη τοῦ νοσοῦντοσ ἴσχει τῇ τοῦ ζῳού φυῇ· ἐκίκλησκον δὲ καὶ λέοντα τὸ πάθοσ, τοῦ ἐπισκυνίου τῆσ ὁμοιότητοσ εἵνεκεν, ἣν ὕστερον φράσω· ἠδὲ σατυρίησιν τῶν τε μήλων τοῦ ἐρυθήματοσ καὶ τῆσ ἐσ συνουσίην ὁρμῆσ ἀσχέτουτε καὶ ἀναισχύντου.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.359)
ἅμα δὲ τῇ ποιήσει τε καὶ δημιουργίᾳ διῄρει κατὰ τὸ εἰκὸσ ἕκαστα καὶ κλήρουσ ἀπένεμε, ποιῶν μὲν ζῶα τὰ πρέποντα ἑκάστοισ τόποισ, τάσ τε οἰκείουσ γονὰσ, οἰκήσεισ τε καὶ λήξεισ τοῖσ γεννηθεῖσιν ἀποδιδούσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 4:4)
καὶ πάντα τὰ ὄντα ἀνῆκε καὶ ζῶα παντοδαπά.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 4:6)
εἰσὶ δὴ πᾶσαι μὲν αἱ οὐσίαι κατὰ φύσιν τινὲσ ἀρχαί, διὸ καὶ ἑκάστη πολλὰ δύναται τοιαῦτα γεννᾶν, οἱο͂ν ἄνθρωποσ ἀνθρώπουσ καὶ ζῷον ὂν ὅλωσ ζῷα καὶ φυτὸν φυτά.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 96:2)
καὶ γὰρκεραμεὺσ κεραμεῖ κοτέει, καὶ τὰ ἀπὸ τῶν αὐτῶν τρεφόμενα πολέμια ἀλλήλοισ ζῷα.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 12:2)
οἳ δὲ τὰ ἐναντία φίλα, καὶ Ἡράκλειτοσ ἐπιτιμᾷ τῷ ποιήσαντιὡσ ἔρισ ἔκ τε θεῶν καὶ ἀνθρώπων ἀπόλοιτο, οὐ γὰρ ἂν εἶναι ἁρμονίαν μὴ ὄντοσ ὀξέοσ καὶ βαρέοσ, οὐδὲ τὰ ζῷα ἄνευ θήλεωσ καὶ ἄρρενοσ ἐναντίων ὄντων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 14:1)
φύσει μὲν οὖν αἴσθησιν ἔχοντα γίγνεται τὰ ζῷα, ἐκ δὲ ταύτησ τοῖσ μὲν αὐτῶν οὐκ ἐγγίγνεται μνήμη, τοῖσ δ’ ἐγγίγνεται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 4:2)
εἰ γὰρ ἔστιν αἰσθητὰ μεταξὺ καὶ αἰσθήσεισ, δῆλον ὅτι καὶ ζῷα ἔσονται μεταξὺ αὐτῶν τε καὶ τῶν φθαρτῶν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 56:3)
ἔσται τόδε τι καὶ ἓν θέσθαι τὸ κοινῇ κατηγορούμενον, πολλὰ ἔσται ζῷα ὁ Σωκράτησ, αὐτόσ τε καὶ ὁ ἄνθρωποσ καὶ τὸ ζῷον, εἴπερ σημαίνει ἕκαστον τόδε τι καὶ ἕν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 168:1)
φύσει μὲν οὖν τὸ ἐξ ἀμφοτέρων τούτων ἐστίν, οἱο͂ν τὰ ζῷα καὶ τὰ μόρια αὐτῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 47:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION