헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν γὰρ ἅπαντα ταῦτ’ ἐστὶ λόγοσ ἀμφοτέρωθεν λεγόμενοσ καὶ πρὸσ τὴν ὑπόθεσιν ἣν ἄν τισ ἐνστήσηται δεῖ τὸ λοιπὸν ἅπαν περαίνειν, ὁμολογείσθω τοῦτο, καὶ οὐδὲν πλέον ζητοῦμεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 109:2)
καὶ οὕτωσ οὗ τὴν αἰτίαν ζητοῦμεν, τί δή ποτε ἐφ’ ἑνὸσ μόνου συμβαίνει, τοῦθ’ ἅπασι προσθήσομεν ἐν κύκλῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 2:14)
οὕτω δή τοι τό γε τοῦ Νείλου θειότερόν τι καὶ ἰδιώτερον ἐοίκεν εἶναι ἢ κατὰ τοὺσ ἄλλουσ ποταμούσ τε καὶ ῥεύματα, καὶ εἰ τούτου ζητοῦμεν αἰτίασ, ζητῶμεν καὶ ὧν εἶπον, τί δή ποτε ἡμέρα μὲν ἡμέρασ μικρὸν προφέρειν ἐτάχθη, μέχρι ἂν κορυφωθῇ τὸ μήκιστον, ἔπειτα ὑπολείπειν, ἄχρι ἂν εἰσ τοὐλάχιστον ἀφίκηται, τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆσ ἑαυτῆσ, εἶτα καὶ τῆσ νυκτὸσ ἐλάττων μετ’ ἰσημερίαν γιγνομένη, νὺξ δὲ ἀντιλαβοῦσα αὔξην ταὐτὰ ταῦτα πάσχει, ἐκ προσθήκησ καὶ ἀφαιρέσεωσ προϊοῦσα καὶ ἐπανιοῦσα, μέχρι ἂν ὥσπερ οἱ γεωμέτραι καλοῦσιν εἰσ ἐκεῖνο καταστῇ ὅθεν ἤρξατο φέρεσθαι, ταὐτά τε καὶ τἀναντία τῇ ἡμέρᾳ πάσχουσα ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 10:4)
ἐπεὶ δ’ ἀνθρωπίνην ἀρετὴν ζητοῦμεν, ὑποκείσθω δύο μέρη ψυχῆσ τὰ λόγου μετέχοντα, οὐ τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον μετέχειν λόγου ἄμφω, ἀλλὰ τὸ μὲν τῷ ἐπιτάττειν, τὸ δὲ τῷ πείθεσθαι καὶ ἀκούειν πεφυκέναι·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 27:3)
ἐπεὶ δὲ ταύτην τὴν ἐπιστήμην ζητοῦμεν, τοῦτ’ ἂν εἰή σκεπτέον, ἡ περὶ ποίασ αἰτίασ καὶ περὶ ποίασ ἀρχὰσ ἐπιστήμη σοφία ἐστίν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 27:1)
δῆλον οὖν ὡσ δι’ οὐδεμίαν αὐτὴν ζητοῦμεν χρείαν ἑτέραν, ἀλλ’ ὥσπερ ἄνθρωποσ, φαμέν, ἐλεύθεροσ ὁ αὑτοῦ ἕνεκα καὶ μὴ ἄλλου ὤν, οὕτω καὶ αὐτὴν ὡσ μόνην οὖσαν ἐλευθέραν τῶν ἐπιστημῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 40:3)
ἐπεὶ δὲ τὰσ ἀρχὰσ καὶ τὰσ ἀκροτάτασ αἰτίασ ζητοῦμεν, δῆλον ὡσ φύσεώσ τινοσ αὐτὰσ ἀναγκαῖον εἶναι καθ’ αὑτήν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 4:2)
ἀλλὰ ζητοῦμεν τίσ οὖν ἡ ἀρχή, ἵνα εἰσ γνωριμώτερον ἀναγάγωμεν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 249:3)
ἔτι δ’ εἴπερ ἔστι τισ οὐσία καὶ ἀρχὴ τοιαύτη τὴν φύσιν οἱάν νῦν ζητοῦμεν, καὶ αὕτη μία πάντων καὶ ἡ αὐτὴ τῶν ἀϊδίων τε καὶ φθαρτῶν, ἀπορίαν ἔχει διὰ τί ποτε τῆσ αὐτῆσ ἀρχῆσ οὔσησ τὰ μέν ἐστιν ἀί̈δια τῶν ὑπὸ τὴν ἀρχὴν τὰ δ’ οὐκ ἀί̈δια τοῦτο γὰρ ἄτοπον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 24:2)
τοιαύτασ δὲ ζητοῦμεν τὰσ ἀϊδίουσ τε καὶ πρώτασ ἀρχάσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 28:1)
ἀλλ’ οὐχ οὕτω λέγουσιν οὐδ’ ἡμεῖσ ζητοῦμεν, ἀλλ’ ὡσ ἀδιέξοδον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 154:1)
τὰσ γὰρ ἐν τοῖσ ἀκινήτοισ ζητοῦμεν ἀρχάσ, ὥστε καὶ τῶν ἀριθμῶν τῶν τοιούτων ἐπισκεπτέον τὴν γένεσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 86:1)
ἔστι δὲ καὶ ἡ τοῦ πολιτικοῦ ἄσχολοσ, καὶ παρ’ αὐτὸ τὸ πολιτεύεσθαι περιποιουμένη δυναστείασ καὶ τιμὰσ ἢ τήν γε εὐδαιμονίαν αὑτῷ καὶ τοῖσ πολίταισ, ἑτέραν οὖσαν τῆσ πολιτικῆσ, ἣν καὶ ζητοῦμεν δῆλον ὡσ ἑτέραν οὖσαν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 95:2)
ζητοῦμεν δέ γε τὴν ἐν μέρει ἀρετῆσ δικαιοσύνην·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 20:2)
ἀλλ’ ὅμωσ ζητοῦμεν ἕτερόν τι τὸ κυρίωσ ἀγαθὸν καὶ τὰ τοιαῦτα ἄλλον τρόπον ὑπάρχειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 103:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION