헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὦ βροτῶν πάντων ὑπερσχὼν ὄλβον εὐτυχεῖ πότμῳ ὡσ ἑώσ τ’ ἔλευσσεσ αὐγὰσ ἡλίου ζηλωτὸσ ὢν βίοτον εὐαίωνα Πέρσαισ ὡσ θεὸσ διήγαγεσ, νῦν τέ σε ζηλῶ θανόντα, πρὶν κακῶν ἰδεῖν βάθοσ.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, trochees4)
ζηλῶ σ’ ὁθούνεκ’ ἐκτὸσ αἰτίασ κυρεῖσ τούτων μετασχεῖν καὶ τετολμηκὼσ ἐμοί.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests 2:1)
καὶ στάσεισ αὖθισ κατεπαύοντο πᾶσαι, ἔστε καὶ τόνδε Βροῦτοσ καὶ Κάσσιοσ ζήλῳ τε τῆσ ἀρχῆσ τοῦ μεγέθουσ καὶ πόθῳ τῆσ πατρίου πολιτείασ ἐν τῷ βουλευτηρίῳ κατέκανον, δημοτικώτατον καὶ ἐμπειρότατον ἀρχῆσ γενόμενον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, PROOIMION 4:5)
ἡ γὰρ εὔνοια τῆσ βουλῆσ μάλιστα ἐσ αὐτὸν ἐποίει, ζήλῳ τε τοῦ Καίσαροσ ἐσ οὐδὲν αὐτῇ παρὰ τὴν ἰδίαν ὑπατείαν κεχρημένου καὶ ὅτι νοσοῦσαν ὁ Πομπήιοσ τὴν πολιτείαν ὀξέωσ ἀναλάβοι καὶ οὐδενὶ σφῶν παρὰ τὴν ἀρχὴν φορτικὸσ ἢ ἐπαχθὴσ γένοιτο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 4 2:3)
Καὶ ζήλῳ τῶν ἔργων Οὐριάτθου τὴν Λυσιτανίαν λῃστήρια πολλὰ ἄλλα ἐπιτρέχοντα ἐπόρθει.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 3:1)
ἵνα μὴ συνάχθωνται μᾶλλον ἢ θαυμάζωσιν ὑμᾶσ, μηδ’ ἐπὶ θρήνων μέμνωνται τῆσ πόλεωσ, ἀλλ’ ἐπὶ ζήλω τῶν λειφθέντων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 11:12)
ὦ πᾶσιν ἀνθρώποισ φανεὶσ μέγιστον ὠφέλημα, ζηλῶ σε τῆσ εὐγλωττίασ.
(아리스토텔레스, Agon, antistrophe1)
ἐναντίον γὰρ ζήλῳ καταφρόνησίσ ἐστι, καὶ τῷ ζηλοῦν τὸ καταφρονεῖν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 11 7:3)
ζηλῶ σε τῆσ εὐβουλίασ, μᾶλλον δὲ τῆσ εὐωχίασ ἄνθρωπε τῆσ παρούσησ.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, strophe1)
μὰ τὸν Δί’ οὐ ζηλῶ σε τῆσ παιδεύσεωσ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 1:15)
ζηλῶ γε τῆσ εὐτυχίασ τὸν πρέσβυν οἷ μετέστη ξηρῶν τρόπων καὶ βιοτῆσ·
(아리스토파네스, Wasps, Choral, strophe1)
Δραματουργεῖ δὲ τὸν διάλογον ὁ Ἀθήναιοσ ζήλῳ Πλατωνικῷ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 31)
τὸν οὖν Τιμαγόραν ἢ τὸν ἐκ Γόρτυνοσ Κρῆτα, ὥσ φησι Φαινίασ ὁ περιπατητικόσ, Ἔντιμον, ὃσ ζήλῳ Θεμιστοκλέουσ ἀνέβη ὡσ βασιλέα, τιμῶν Ἀρταξέρξησ σκηνήν τε ἔδωκεν αὐτῷ διαφέρουσαν τὸ κάλλοσ καὶ τὸ μέγεθοσ καὶ κλίνην ἀργυρόποδα, ἔπεμψε δὲ καὶ στρώματα πολυτελῆ καὶ τὸν ὑποστρώσοντα, φάσκων οὐκ ἐπίστασθαι τοὺσ Ἕλληνασ ὑποστρωννύειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 31 1:2)
ἔπειτα νόσων ἀπαθεῖσ τὰ σώματα καὶ λυπῶν ἄπειροι τὰσ ψυχάσ, ἃσ ἐπὶ τοῖσ συμβεβηκόσιν οἱ ζῶντεσ ἔχουσιν, ἐν μεγάλῃ τιμῇ καὶ πολλῷ ζήλῳ τῶν νομιζομένων τυγχάνουσιν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 42:1)
οὔκουν οὐδὲ Ἀθηναίουσ οὕτωσ, ἔφη, ζηλῶ τῆσ δαπάνησ καὶ πολυτελείασ τῆσ περὶ τὴν πόλιν καὶ τὰ ἱερὰ ὅσον τῶν ἔργων ἃ ἔπραξαν οἱ πρότερον·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 43:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION