헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγένετο δὲ καὶ Κρόνου καὶ Φιλύρασ Χείρων διφυὴσ Κένταυροσ, Ηοὖσ δὲ καὶ Ἀστραίου ἄνεμοι καὶ ἄστρα, Πέρσου δὲ καὶ Ἀστερίασ Ἑκάτη, Πάλλαντοσ δὲ καὶ Στυγὸσ Νίκη Κράτοσ Ζῆλοσ Βία.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 2 4:1)
ζῆλοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9:8)
καὶ οὔτε Ἡρακλέουσ στῆλαι κωλύουσιν οὔτε Λιβύησ κολωνοῖσ ταῦτα ὁρίζεται, οὐδ’ αὖ Βοσπόρῳ ὁποτέρῳ βούλει, οὐδὲ στενοῖσ Συρίασ καὶ Κιλικίασ, ἀλλὰ πᾶσαν τὴν γῆν τύχῃ τινὶ θείᾳ ζῆλοσ ἐπέρχεται τῆσ ὑμετέρασ σοφίασ καὶ συνηθείασ, καὶ ταύτην μίαν φωνὴν κοινὴν ἅπαντεσ τοῦ γένουσ ἐνόμισαν, καὶ δι’ ὑμῶν ὁμόφωνοσ μὲν πᾶσα γέγονεν ἡ οἰκουμένη, ἴδοισ δ’ ἂν καὶ τοὺσ ἡνιόχουσ καὶ τοὺσ νομέασ καὶ τοὺσ ἀπὸ τῆσ θαλάττησ ζῶντασ καὶ πάντα ὅσα ἔθνη καὶ κατὰ πόλεισ καὶ κατὰ χώρασ τῆσ παρ’ ὑμῶν φωνῆσ ἐχομένουσ καὶ πειρωμένουσ τῆσ γῆσ ἀνθάπτεσθαι, καθάπερ τοὺσ νεῖν ἀδυνάτουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 90:7)
γενομένων δὲ τούτων εὐδοξία καὶ ζῆλοσ ἦν ἐπὶ ταῖσ δημηγορίαισ, καὶ οὐδὲν δεῖν ᾤμην ἔτι πραγμάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 25:6)
εἰ γάρ ἐστιν ζῆλοσ λύπη τισ ἐπὶ φαινομένῃ παρουσίᾳ ἀγαθῶν ἐντίμων καὶ ἐνδεχομένων αὐτῷ λαβεῖν περὶ τοὺσ ὁμοίουσ τῇ φύσει, οὐχ ὅτι ἄλλῳ ἀλλ’ ὅτι οὐχὶ καὶ αὑτῷ ἔστιν διὸ καὶ ἐπιεικέσ ἐστιν ὁ ζῆλοσ καὶ ἐπιεικῶν, τὸ δὲ φθονεῖν φαῦλον καὶ φαύλων·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 11 1:2)
ταῦτα δ’ ἐστὶν ἔλεοσ καὶ δείνωσισ καὶ ὀργὴ καὶ μίσοσ καὶ φθόνοσ καὶ ζῆλοσ καὶ ἔρισ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 19 3:2)
ζῆλοσ, εἴ τισ εἴληφέ τι·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 46:3)
ὅσουσ δὲ τούτων μὲν μηδενὸσ μήτ’ ἐπιθυμία μήτε ζῆλοσ εἰσέρχεται, τὴν πλεονεξίαν δ’ ἀγαπῶσιν ἣν διὰ τοῦ δοκεῖν ὑφ’ ὑμῶν τιμᾶσθαι καρποῦνται, τούτουσ δ’ οἰόμαι, μᾶλλον δ’ οἶδα σαφῶσ, ὅταν ποτὲ μείζονοσ πλεονεξίασ ἑτέρωθεν ἐλπίδ’ ἴδωσιν, οὐδ’ ὁτιοῦν ὑμῶν φροντίσαντασ ἐκείνην θεραπεύσειν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 181:2)
ὥσπερ γάρ, εἴ τισ ἐκ τοῦ καθεστηκότοσ κόσμου τὸ φῶσ ἐξέλοι, δυσχερὴσ καὶ χαλεπὸσ ἅπασ ὁ λειπόμενοσ ἂν ἡμῖν βίοσ γένοιτο, οὕτω τῶνδε τῶν ἀνδρῶν ἀναιρεθέντων ἐν σκότει καὶ πολλῇ δυσκλείᾳ πᾶσ ὁ πρὸ τοῦ ζῆλοσ τῶν Ἑλλήνων γέγονεν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 30:3)
τοιγαροῦν οὐκ ἀπὸ κύκνων οὐδὲ ἀηδόνων ὁ ζῆλοσ αὐτῶν ὠνόμασται παρ’ ὑμῖν αὐτοῖσ, ἀλλ’, ὡσ ̣̔
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 82:2)
ἀλλ’ ἐγὼ τὸν ἐκ γῆσ πλοῦτον οὐκ ἐν μιᾷ τίθεμαι καρπῶν ἰδέᾳ οὐδ’ εἰσέρχεταί με ζῆλοσ οἰκήσεωσ, ἐν ᾗ μόνον εἰσὶν ἄρουραι πίονεσ, τῶν δ’ ἄλλων οὐδὲν ἢ βραχύ τι χρησίμων, ἀλλ’ ἥτισ ἂν εἰή πολυαρκεστάτη τε καὶ τῶν ἐπεισάκτων ἀγαθῶν ἐπὶ τὸ πολὺ ἐλάχιστον δεομένη, ταύτην κρατίστην εἶναι λογίζομαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 36 4:2)
τὰσ πόλεισ αἰτίασ ὑπολαβών, ἃσ θρυλοῦσι μὲν ἅπαντεσ οἱ πολιτικοί, κατασκευάζουσι δ’ ὀλίγοι, πρῶτον μὲν τὴν παρὰ τῶν θεῶν εὔνοιαν, ἧσ παρούσησ ἅπαντα τοῖσ ἀνθρώποισ ἐπὶ τὰ κρείττω συμφέρεται, ἔπειτα σωφροσύνην τε καὶ δικαιοσύνην, δι’ ἃσ ἧττον ἀλλήλουσ βλάπτοντεσ μᾶλλον ὁμονοοῦσι καὶ τὴν εὐδαιμονίαν οὐ ταῖσ αἰσχίσταισ μετροῦσιν ἡδοναῖσ ἀλλὰ τῷ καλῷ, τελευταίαν δὲ τὴν ἐν τοῖσ πολέμοισ γενναιότητα τὴν παρασκευάζουσαν εἶναι καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρετὰσ τοῖσ ἔχουσιν ὠφελίμουσ, οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου παραγίνεσθαι τούτων ἕκαστον τῶν ἀγαθῶν ἐνόμισεν, ἀλλ’ ἔγνω διότι νόμοι σπουδαῖοι καὶ καλῶν ζῆλοσ ἐπιτηδευμάτων εὐσεβῆ καὶ σώφρονα καὶ τὰ δίκαια ἀσκοῦσαν καὶ τὰ πολέμια ἀγαθὴν ἐξεργάζονται πόλιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 18 2:1)
καὶ οὐκ ἂν θαυμάσαιμι τηλικαύτησ μεταβολῆσ ἐν τούτῳ τῷ βραχεῖ χρόνῳ γεγενημένησ, εἰ μηκέτι χωρήσει προσωτέρω μιᾶσ γενεᾶσ ὁ ζῆλοσ ἐκεῖνοσ τῶν ἀνοήτων λόγων·
(디오니시오스, De antiquis oratoribus, chapter 3 1:2)
τίσ γὰρ ἂν γένοιτο πικρᾶσ καὶ περιέργου ζῆλοσ ὀνομασίασ;
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 35 2:8)
βέβακε γὰρ βέβακεν, οἴχεται τέκνων πρόπασα γέννα Πέλοποσ ὅ τ’ ἐπὶ μακαρίοισ ζῆλοσ ὤν ποτ’ οἴκοισ·
(에우리피데스, choral, antistrophe 11)

SEARCH

MENU NAVIGATION