헬라어 문장 내 검색 Language

ἤδη δὲ πολλῶν πραγμάτων φησὶ γεγενῆσθαι κριτήσ, ὥσπερ νῦν ὑμεῖσ δικασταί, καὶ τὰσ κρίσεισ οὐκ ἐκ τῶν μαρτυριῶν, ἀλλ’ ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων καὶ τῶν ὁμιλιῶν, φησι ποιεῖσθαι, ἐκεῖσε ἀποβλέπων, πῶσ τὸν καθ’ ἡμέραν βίον ζῇ ὁ κρινόμενοσ, καὶ ὅντινα τρόπον διοικεῖ τὴν ἑαυτοῦ οἰκίαν, ὡσ παραπλησίωσ αὐτὸν καὶ τὰ τῆσ πόλεωσ διοικήσοντα·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1532)
Λεωδάμασ ὁ Ἀχαρνεύσ, οὐχ ἧττον Δημοσθένουσ λέγειν δυνάμενοσ, ἀλλ’ ἔμοιγε καὶ ἡδίων, Ἀρχέδημοσ ὁ Πήληξ, καὶ δυνατὸσ εἰπεῖν καὶ πολλὰ κεκινδυνευκὼσ ἐν τῇ πολιτείᾳ διὰ Θηβαίουσ, Ἀριστοφῶν ὁ Ἀζηνιεύσ, πλεῖστον χρόνον τὴν τοῦ βοιωτιάζειν ὑπομείνασ αἰτίαν, Πύρρανδροσ ὁ Ἀναφλύστιοσ, ὃσ ἔτι καὶ νῦν ζῇ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1391)
Ξέρξησ μὲν αὐτὸσ ζῇ τε καὶ βλέπει φάοσ.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode6)
Δυοῖσι τοῖσι πρώτοισι, τροφῇ καὶ πνεύματι, τὰ ζῷα ζῆ, τουτέων δὲ πολλὸν ἐπικαιροτέρη ἡ ἀναπνοή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.1)
ἔκτεινε γάρ κοτε παροξυσμὸσ εἷσ· ἢν δὲ μελέτῃσι φέρῃ ὥνθρωποσ, ζῇ μὲν αἴσχεα καὶ ὀνείδεα καὶ ἄλγεα φέρων, Ῥηϊδίωσ δὲ οὐκ ἄπεισι ἡ νοῦσοσ, ἀλλὰ ἐν ἡλικίῃσί τε τῇσι κρείττοσι ἐνοικέει καὶ ὡρ́ῃ τῇ ὡραίῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.23)
ἀλλ’ ἐπεὶ καὶ τὰ πυκνὰ ζῇ ἐμφύτῳ θέρμῃ, καὶ αἴσθεται τῇδε τῇ θέρμῃ· εἰ μὲν οὐσιώδησ ἡ δρῶσα αἰτίη ἐοί, οἱο͂ν ἠ μάχαιρα ἢ λίθοσ, τὸ οὐσιῶδεσ τοῦ πάσχοντοσ οὐκ ἀλγέει· πυκνὸν γὰρ τὴν φυήν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.310)
δοιαὶ δὲ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ προβολῆσ ἐάσι ἐκτρήσιεσ· καὶ τάσδε διαμπερὲσ μέσφι τοῦ πνεύμονοσ ἐτέτρηνεν ἡ φύσισ, ὅκωσ αὐλὸν διφυέα· χρέεται δὲ τὸ ζῷον ἐσ ἀναπνοὴν, ὅκωσ Ῥινὶ τῇδε τῇ σύριγγι · ἀτὰρ καὶ χερσὶ τῇδε· καὶ κωθωνίην τε γὰρ λάζοιτο, ὁκότε θέλει, τῇ προβολῇ· ἀμφιλαμβάνει τε καὶ ἴσχει κραταιῶσ, καὶ οὐκ ἄν τισ ἀφέλοιτο αὐτέου βίῃ, ἢν μὴ κρέσσων ἄλλοσ ἐλέφασ· ἀτὰρ καὶ ποίην ἐσ νομὴν τῇδε μαστεύει, οὐδὲ τῷ στόματι καὶ τοῖσι σμικροῖσι ὀδοῦσι ἔσθων σάρκασ ζῇ· πόδεσ γὰρ εὐμήκεεσ ὕπερθεν τῆσ γῆσ πολλὸν τὸ ζῷον ἀνέχοντεσ· ἀτὰρ καὶ σμικρὸσ αὐχὴν ὅκωσ ἔλεξα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.351)
χρησμὸν ἐδόκουν ἐκπεπτωκέναι Ζωσίμῳ, μέχρι τούτου βιώσεσθαι μέχρι ἂν ἡ βοῦσ ἡ κατ’ ἀγρὸν ζῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 9:17)
οὗτοσ μὲν τοίνυν τοὺσ οἴκοι προδοὺσ Φιλίππῳ ζῇ, ἡμεῖσ δ’ ἐπὶ Βυζάντιον ἐλθόντοσ Φιλίππου βοηθήσαντεσ ἐλύσαμεν τὴν πολιορκίαν καὶ τὴν πόλιν διετηρήσαμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 15:7)
οὐ γάρ ἐστιν εὐδαίμων ἵπποσ οὐδ’ ὄρνισ οὐδ’ ἰχθὺσ οὐδ’ ἄλλο τῶν ὄντων οὐθέν, ὃ μὴ κατὰ τὴν ἐπωνυμίαν ἐν τῇ φύσει μετέχει θείου τινόσ, ἀλλὰ κατ’ ἄλλην τινὰ τῶν ἀγαθῶν μετοχὴν τὸ μὲν βέλτιον ζῇ τὸ δὲ χεῖρον αὐτῶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 78:1)
ὥστ’ ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ζῴων ἁπλοῦν τὸ βίαιον, ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἀψύχων οὐ γὰρ ἔχει λόγον καὶ ὄρεξιν ἐναντίαν, ἀλλὰ τῇ ὀρέξει ζῇ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 132:5)
οὐθέτερον γὰρ ἐφ’ αὑτοῖσ λῦσαι, ἀλλὰ κἂν διαφέρωνται, ὅμωσ οὗτοι μὲν ἔτι συγγενεῖσ, ὃ δὲ ἔτι εἷσ, ἑώσ ἂν ζῇ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 141:1)
οὐ δέδοιχ’ ὑμᾶσ, ἑώσ ἂν ζῇ τὸ βουλευτήριον καὶ τὸ τοῦ δήμου πρόσωπον μακκοᾷ καθήμενον.
(아리스토텔레스, Agon, trochees3)
τὰ μὲν οὖν ἄλλα ταῖσ φαντασίαισ ζῇ καὶ ταῖσ μνήμαισ, ἐμπειρίασ δὲ μετέχει μικρόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 7:1)
ἔτι δὲ εἰ ἐν αὑτῷ δέδεκται πρώτῳ ἢ τῶν αὑτοῦ τινί, οἱο͂ν ἡ ἐπιφάνεια λευκὴ καθ’ ἑαυτήν, καὶ ζῇ ὁ ἄνθρωποσ καθ’ αὑτόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 202:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION