헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ ἀνοιγνυμένων ψόφοσ ἤδη τῶν προπυλαίων.
(아리스토텔레스, Choral, anapests11)
διὰ τί ψόφοσ γίγνεται ἐν τοῖσ νέφεσιν;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 260:1)
σὺ δὲ τῇ κεφαλῇ γ’, ἵν’ ᾖ διπλάσιοσ ὁ ψόφοσ.
(아리스토파네스, Birds, Prologue 2:8)
τάδ’ ἐστὶ κνισμὸσ καὶ φιλημάτων ψόφοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 75 1:2)
ἐὰν τύχῃ μόνον αὐτῆσ, ἐπὶ τὸν μάνην πεσεῖται καὶ ψόφοσ ἔσται πάνυ πολύσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 75 2:6)
ἐὰν τύχῃ μόνον αὐτῆσ, ἐπὶ τὸν μάνην πεσεῖται καὶ ψόφοσ ἔσται πάνυ πολύσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 4 2:6)
’ διηπόρησα φησίν, ’ εἰ μήτηρ σε μὲν δέκα μῆνασ εἶχε κἀκράτει τῆσ κοιλίασ, πόλισ δ’ ἔχουσὰ σ1’ ἡμέραν ἀλγεῖ μίαν ἡ Νικοκρέοντοσ εἰσιοῦσ1’ Ἀξιοθέα γυνὴ μετὰ παιδίσκησ ἅβρασ εἰσ τὸν πότον ἀπεψόφησε κᾆτα τῷ Σικυωνίῳ ἀμυγδάλην ἐπιβᾶσα συνέτριβεν συνεὶσ Στρατόνικοσ εἶπεν ’ οὐχ ὅμοιοσ ὁ ψόφοσ ὑπὸ νύκτα τῆσ φωνῆσ δὲ ταύτησ οὕνεκα ἐν τῷ πελάγει διέλυσε τὴν παρρησίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 41 8:1)
τῆσ δὲ νυκτὸσ οὔσησ αἰθρίου καὶ πανσελήνου καὶ τῶν δυνάμεων ἀντιπαραγουσῶν ἀλλήλαισ ὡσ ἂν ἐν τέτταρσι πλέθροισ ὁ ψόφοσ τῶν ὅπλων καὶ τῶν ἵππων ὁ φρυαγμὸσ ἐν χερσὶν ἐδόκει πᾶσιν εἶναι τοῖσ ἀντιτεταγμένοισ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 31 2:1)
τούτων δὲ οὕτωσ φευγόντων καὶ τοῦ κονιορτοῦ τῶν ἱππέων πρὸσ ὕψοσ αἰρομένου καὶ τῶν περὶ τὸν Ἀλέξανδρον ἐκ ποδὸσ ἑπομένων διὰ τὸ πλῆθοσ καὶ τὴν πυκνότητα τοῦ κονιορτοῦ συνιδεῖν μὲν οὐκ ἦν τὸν Δαρεῖον ὅποι ποιεῖται τὴν φυγήν, στεναγμὸσ δὲ τῶν πιπτόντων ἀνδρῶν καὶ κτύποσ τῶν ἱππέων, ἔτι δὲ τῶν μαστίγων συνεχὴσ ψόφοσ ἐγίνετο.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 60 4:1)
ἁπλῶσ δὲ καθ’ ὅλον τὸν λιμένα τῶν τ’ ἐμβολῶν ψόφοσ ἐγίνετο καὶ βοὴ τῶν ἀγωνιζομένων ἐναλλὰξ ἀπολλυμένων.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 13 25:2)
τῇ δ’ ἐπιούσῃ νυκτὶ ψόφοσ τ’ ἠκούετο πολὺσ ἐκ τοῦ χάρακοσ τῶν Ἑρνίκων καὶ βοή, καὶ πολλὰ ἐφαίνετο σέλα λαμπάδων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 66 2:1)
λέγει ὅτι ἀδοξία ψόφοσ ἐστὶ μαινομένων ἀνθρώπων.
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ πρὸσ τὰσ περιστάσεισ ἀγωνιστέον. 6:3)
ψόφοσ ἐστὶ πάντα ταῦτα καὶ κόμποσ κενῶν ὀνομάτων.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀδιαφορίασ. 19:4)
εἶτ’ ἂν μεταξὺ λεγόντων ἡμῶν ψόφοσ μείζων γένηται ἢ τῶν παρόντων τισ καταγελάσῃ ἡμῶν, ἐξεπλάγημεν.
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ δυνάμενοι τὴν ἀνθρώπου ἐπαγγελίαν πληρῶσαι τὴν φιλοσόφου προσλαμβάνομεν. 16:1)
Διόμηδεσ, οὐκ ἤκουσασ ‐ ἢ κενὸσ ψόφοσ στάζει δι’ ὤτων;
(에우리피데스, Rhesus, episode1)

SEARCH

MENU NAVIGATION