헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ψιλὰ γὰρ καὶ ἄσαρκα καὶ χονδρώδεα τὰ μέρεα· τὰ δὲ τοιάδε οὐ Ῥηϊδίωσ δέχεται φλεγμον ῆσ περιουσίην · ἀνεκπύητα δὲ μίμνει πουλὺν χρόνον· ψυχρὸν γὰρ οἱ χόνδροι, ἀλλὰ τῶνδε ἀσινέεσ μὲν αἱ φλεγμοναί, τῆσ ἕξιοσ δὲ κακαὶ συντήξιεσ, μακρὸν γὰρ διαπυί̈σκει χρόνον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.191)
οὐκ εἰσ μακρὸν δὲ ἥβη καὶ γένειον ψιλά· εἰ δὲ καὶ ἐπιμίμνοιεν παυραὶ τρίχεσ, ἀπρεπέστεραι τῶν ἀποιχομένων· δέρμα τῆσ κεφαλῆσ κατερρωγὸσ εἰσ βάθοσ· Ῥυτίδεσ δὲ συχναὶ, βαθεῖαι, τρηχεῖαι· ὄχθοι ἐσ τὸ πρόσωπον σκληροὶ, ὀξέεσ· ἄλλοτε μὲν ἐσ κορυφὴν λευκοί· ποιωδέστεροι δὲ τὴν βάσιν· σφυγμοὶ σμικροὶ, βαρέεσ, νωθροὶ, ὅκωσ δι’ ἰλύοσ μόλισ κινεύμενοι · φλέβεσ κροτάφων ἐπηρμέναι, καὶ ὑπὸ τῆσ γλώσσησ · κοιλίαι χολώδεεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.375)
ὅταν μὲν οὖν μὴ ψιλὰ κατ’ εἶδοσ λέγῃσ, ἀλλὰ προλαμβάνῃσ τὰ ἐν γένει, περιβολὴν ποιεῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 3:8)
περιβολῆσ δὲ καὶ τὸ μὴ ψιλὰ τὰ νοήματα εἰσάγειν, τουτέστι τὰ πράγματα, ἀλλὰ προσλαμβάνειν αὐτῶν τὴν γνώμην τῶν τοιούτων ἢ τὴν ποιότητα τῆσ γνώμησ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 7:1)
καὶ ἄλλωσ ὅπου ἂν μὴ ψιλὰ τὰ πράγματα εἰσάγῃσ, ἀλλὰ προλαμβάνῃσ τι αὐτῶν ἢ ἐπάγῃσ τι αὐτοῖσ, περιβολὴν ἐργάσει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 9:3)
κατὰ μὲν γνώμην, ὅταν τισ μὴ χωρίζῃ τὰ νοήματα ἀπ’ ἀλλήλων μηδὲ διιστᾷ, ἀλλὰ συνάπτῃ αὐτὰ ἀλλήλοισ, καὶ ὅταν τισ μικταῖσ ἐπινοίαισ καὶ παντοδαπαῖσ χρῆται οἱο͂ν ἔξωθεν ἐπαγόμενοσ καὶ ἐκ τῶν ὑπολειπομένων ἐπιλαμβάνων, καὶ ὅταν τισ μὴ ψιλὰ τὰ πράγματα ἐκτίθηται, ἀλλὰ μετὰ τῶν παρακολουθούντων αὐτοῖσ καὶ τῆσ τῶν πραγμάτων φύσεωσ, οἱο͂ν ἢ τρόπον λέγων ἢ χρόνον ἢ αἰτίαν ἢ τόπον, καὶ ὅταν τισ τροπαῖσ χρῆται, ἐπιμέλεια γίνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἐπιμελείασ. 2:2)
οὐ μὴν ἔν γε τῷ ἀφελεῖ λόγῳ ἁρμόζειν τοῦτο ἔμοιγε δοκεῖ, εἴ γε δεῖ ὡσ ἂν μάλιστα ἀνεπιβούλευτον τὸν λόγον φαίνεσθαι καὶ ἁπλοῦν καὶ καθαρόν, καὶ Ξενοφῶν ἕκαστα τῶν νοημάτων ψιλὰ κατ’ ἰδίαν τίθησιν, ὡσ ἐν τῷ Ἀγησιλάῳ, αὐτὰ καθ’ αὑτά, ὅθεν ἄν τισ καὶ ἐρρῖφθαι νομίσειε τὰ νοήματα, οὐ μὴν ἔρριπταί γε, ἀλλ’ ἔστι μὲν ἕκαστα ἐν ἐτιμελείᾳ προηγμένα, ἀφῃρημένα δὲ τῆσ κατὰ λεπτὸν ἐξετάσεωσ καὶ προσθήκησ καὶ μεταθέσεωσ καὶ ἐναλλαγῶν καὶ πάντων τῶν τοιούτων, καὶ ἁπλῶσ τὰ τοιαῦτα φαίνεται, ὅθεν καὶ διαστάσεισ πολλαὶ καὶ συνεχεῖσ καὶ ἀρχαὶ τῶν νοημάτων οὐχ ἡνωμέναι ἔτι, ἀλλ’ ἀπηρτισμέναι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἐπιχειρημάτων. 3:1)
τὸ δὲ μέγιστον ἁπάντων ἐν τῷ ἀφελεῖ λόγῳ, τὸ ψιλὰ καὶ καθαρῶσ τὰ πράγματα προϊέναι καὶ μὴ ἐπισημαίνεσθαι τὰσ δυνάμεισ καθ’ ἕκαστον·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 3:1)
Ἀλέξανδροσ δὲ καὶ αὐτὸσ τὴν μὲν φάλαγγα ἐσ βάθοσ ἐκτάξασ ἐπῆγε, τοὺσ τοξότασ δὲ καὶ τοὺσ σφενδονήτασ προεκθέοντασ ἐκέλευσεν ἐκτοξεύειν τε καὶ σφενδονᾶν ἐσ τοὺσ βαρβάρουσ, εἴ πωσ προκαλέσαιτο αὐτοὺσ ἐσ τὰ ψιλὰ ἐκ τοῦ νάπουσ.
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 2 4:3)
τῶν δὲ καλουμένων ἀφώνων ἐννέα ὄντων τρία μέν ἐστι ψιλά, τρία δὲ δασέα, τρία δὲ μεταξὺ τούτων·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1459)
ψιλὰ μὲν τὸ κ καὶ τὸ π καὶ τὸ τ, δασέα δὲ τὸ θ καὶ τὸ φ καὶ τὸ χ, κοινὰ δὲ ἀμφοῖν τὸ β καὶ τὸ γ καὶ τὸ δ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1460)
Ὅτι τὰ θεωρήματα ἀναλαβόντεσ ψιλὰ εὐθὺσ αὐτὰ ἐξεμέσαι θέλουσιν ὡσ οἱ στομαχικοὶ τὴν τροφήν.
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ εὐκόλωσ ἐπὶ τὸ σοφιστεύειν ἐρχομένουσ. 1:1)
μετέωρα γὰρ τὰ πεδία καὶ ψιλὰ καὶ οὐκ ἐστεφάνωνται ὄρεσιν, ἀλλ’ ἢ ἀνάντεα ἀπὸ τῶν ἄρκτων‧ αὐτόθι καὶ τὰ θηρία οὐ γίνεται μεγάλα, ἀλλ’ οἱᾶ́ τέ ἐστιν ὑπὸ γῆν σκεπάζεσθαι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xix.6)
ὁκόσοι δὲ λεπτά τε καὶ ἄνυδρα καὶ ψιλά, τῇσι μεταβολῇσι τῶν ὡρέων οὐκ εὔκρητα, ἐν ταύτῃ τῇ χώρῃ τὰ εἴδεα εἰκὸσ σκληρά τε εἶναι καὶ ἔντονα καὶ ξανθότερα ἢ μελάντερα καὶ τὰ ἤθεα καὶ τὰσ ὀργὰσ αὐθάδεάσ τε καὶ ἰδιογνώμονασ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xxiv.10)
ἀλλ’, ὦ ἄριστε, οὐκ εἰσ ψιλὰ τὰ διδόμενα ἡμεῖσ ἀποβλέπομεν.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION