헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δ’ ἥ τε ἀρετὴ καὶ ἡ κακία καὶ τὰ ἀπ’ αὐτῶν ἔργα τὰ μὲν ἐπαινετὰ τὰ δὲ ψεκτά ψέγεται γὰρ καὶ ἐπαινεῖται οὐ διὰ τὰ ἐξ ἀνάγκησ ἢ τύχησ ἢ φύσεωσ ὑπάρχοντα, ἀλλ’ ὅσων αὐτοὶ αἴτιοι ἐσμέν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 104:3)
ἥ τε γὰρ εὐτραπελία ἡ τοιαύτη, καὶ μὴ ἣν μεταφέροντεσ λέγομεν, ἐπιεικεστάτη ἕξισ, καὶ ἡ μεσότησ ἐπαινετή, τὰ δ’ ἄκρα ψεκτά.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 137:4)
ῥητέον οὖν καὶ περὶ τούτων, ἵνα μᾶλλον κατίδωμεν ὅτι ἐν πᾶσιν ἡ μεσότησ ἐπαινετόν, τὰ δ’ ἄκρα οὔτ’ ἐπαινετὰ οὔτ’ ὀρθὰ ἀλλὰ ψεκτά.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 85:3)
ἐπαινετὰ μέν ἐστι τὰ καλά, ψεκτὰ δὲ τὰ αἰσχρά.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 2:1)
τὰ ἔργα αὐτῶν, ψεκτὰ δὲ τὰ ἐναντία.
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 3:1)
οὐκοῦν καὶ ὅσα μὲν ἂν νοῦσ τε καὶ διάνοια ἐργάσηται, ταῦτά ἐστι τὰ ἐπαινετά, ἃ δὲ μή, ψεκτά;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 200:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION