헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔτι πάντασ ἐπαινοῦμεν καὶ ψέγομεν εἰσ τὴν προαίρεσιν βλέποντεσ μᾶλλον ἢ εἰσ τὰ ἔργα·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 214:2)
περὶ δὲ τὰσ δι’ ὄψεωσ ἢ ἀκοῆσ ἢ ὀσφρήσεωσ ἡδονὰσ οὐθεὶσ λέγεται ἀκόλαστοσ, ἐὰν ὑπερβάλλῃ, ἀλλ’ ἄνευ ὀνείδουσ τὰσ ἁμαρτίασ ψέγομεν ταύτασ, καὶ ὅλωσ περὶ ὅσα μὴ λέγονται ἐγκρατεῖσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 70:1)
τόν τε γὰρ φιλότιμον ψέγομεν ὡσ μᾶλλον ἢ δεῖ καὶ ὅθεν οὐ δεῖ τῆσ τιμῆσ ἐφιέμενον, τόν τε ἀφιλότιμον ὡσ οὐδ’ ἐπὶ τοῖσ καλοῖσ προαιρούμενον τιμᾶσθαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 100:2)
ὅταν δὲ πλεονεκτῇ, πολλάκισ κατ’ οὐδεμίαν τῶν τοιούτων, ἀλλὰ μὴν οὐδὲ κατὰ πάσασ, κατὰ πονηρίαν δέ γε τινά ψέγομεν γάρ καὶ κατ’ ἀδικίαν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 21:3)
οὐ δὴ φοβηθέντεσ οὐδένα τούτων οὐδὲ τοὺσ ἐπιτιμήσοντασἡμῖν, ὡσ τὰ σπουδαιότατα παρὰ τοῖσ Ἕλλησι ψέγομεν, ἅπαντα τὰ τοιαῦτα οὐκ αἰδημόνων οὐδὲ ἐλευθέρων ἀνθρώπων ἀποφαινόμενοι ἔργα, ὡσ ἄλλα τε πολλὰ δυσχερῆ πρόσεστιν αὐτοῖσ καὶ δὴ μέγιστον τὸ τῆσ ἀναιδείασ, τὸ μᾶλλον τοῦ δέοντοσ φρονεῖν τὸν ὄχλον, ὅπερ θρασύνεσθαι καλεῖν ὀρθότερον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 147:1)
ὑμεῖσ δή, ὦ βουλή, ὅτε τοὺσ βασιλεῖσ ἀπηλλάξατε συμμάχουσ ἔχοντεσ ἡμᾶσ καὶ τὴν πολιτείαν, ἐν ᾗ νῦν ἐσμεν, κατεστήσατε, ἣν οὐ ψέγομεν, μειονεκτοῦντασ ἐν ταῖσ δίκαισ τοὺσ δημοτικοὺσ ὁρῶντεσ, ὁπότε συμβαίη τι διάφορον αὐτοῖσ πρὸσ τοὺσ πατρικίουσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 41 1:2)
καθόλου γὰρ εἰ πάντεσ οἱ τὰ ὀνόματα λαλοῦντεσ μὴ κενῶσ ἴσμεν ἕκαστα τούτων καὶ μηδεμιᾶσ ἐπιμελείασ περὶ τὴν διάρθρωσιν τῶν προλήψεων δεόμεθα, τί διαφερόμεθα, τί πολεμοῦμεν, τί ψέγομεν ἀλλήλουσ;
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἐφαρμοστέον τὰσ προλήψεισ τοῖσ ἐπὶ μέρουσ. 13:1)
καὶ μὴν ὁπόταν αὖ γε ἀμφότερα γίγνηται ταῦθ’ ἡμῖν ἄκαιρα, μεταβάλλοντεσ ἑκάτερα αὐτῶν ψέγομεν ἐπὶ τἀναντία πάλιν ἀπονέμοντεσ τοῖσ ὀνόμασιν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 302:2)
εἰ γὰρ ἀκούων τισ τύχοι ἡμῶν γεννάδασ καὶ πρᾷοσ τὸ ἦθοσ, ἑτέρου δὲ τοιούτου ἐρῶν ἢ καὶ πρότερόν ποτε ἐρασθείσ, λεγόντων ὡσ διὰ σμικρὰ μεγάλασ ἔχθρασ οἱ ἐρασταὶ ἀναιροῦνται καὶ ἔχουσι πρὸσ τὰ παιδικὰ φθονερῶσ τε καὶ βλαβερῶσ, πῶσ οὐκ ἂν οἰεί αὐτὸν ἡγεῖσθαι ἀκούειν ἐν ναύταισ που τεθραμμένων καὶ οὐδένα ἐλεύθερον ἔρωτα ἑωρακότων, πολλοῦ δ’ ἂν δεῖν ἡμῖν ὁμολογεῖν ἃ ψέγομεν τὸν ἔρωτα;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 113:2)
"μένει δ’ οὐδεὶσ οὐδ’ ἔστιν εἷσ, ἀλλὰ γιγνόμεθα πολλοὶ, περὶ ἕν τι φάντασμα καὶ κοινὸν ἐκμαγεῖον ὕλησ περιελαυνομένησ καὶ ὀλισθανούσησ ἐπεὶ πῶσ οἱ αὐτοὶ μένοντεσ ἑτέροισ χαίρομεν νῦν, ἑτέροισ πρότερον, τἀναντία φιλοῦμεν ἢ μισοῦμεν καὶ θαυμάζομεν καὶ ψέγομεν;
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 1810)
καθὸ τὴν Περικλέουσ πολιτείαν ἐπαινοῦμεν καὶ τὴν Βίαντοσ, ψέγομεν δὲ τὴν Ὑπερβόλου καὶ Κλέωνοσ.
(플루타르코스, De unius in republica dominatione, chapter, section 2 3:2)
δήλωμα δ’ αὐτοῦ πρῶτον μὲν ὁ πρὸσ τὰ ἐπαινούμενα ζῆλοσ καὶ τὸ ποιεῖν εἶναι προθύμουσ ἃ θαυμάζομεν, ἃ δὲ ψέγομεν μὴ ἐθέλειν μηδ’ ὑπομένειν.
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 142)
τὸ δ’ αὖ ἔμπροσθεν μακρῷ τῷ ἀγωγεῖ προϊόντα διδάσκειν ὑφηγεῖσθαι τὸν ἵππον διὰ τάδε αὖ ψέγομεν·
(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 6 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION